Τα τελευταία χρόνια είναι ορατή η επανεμφάνιση πληθυσμών τσακαλιών σε πολλές περιοχές από τις οποίες το τσακάλι είχε εξαφανιστεί εδώ και 40 χρόνια τουλάχιστον.
Η επανεμφάνιση αυτή, σύμφωνα με τις καταγγελίες κτηνοτρόφων, έχει επιφέρει σοβαρές ζημιές στο ζωικό τους κεφάλαιο, αφού υπολογίζεται ότι έχουν θανατωθεί από τις αγέλες των τσακαλιών δεκάδες αρνιών και εριφίων.
Κοινός προβληματισμός όλων η αναζήτηση εξήγησης γι’ αυτή την επανεμφάνιση. Η απάντηση είναι απλή, αν και κάποιοι αποφεύγουν να την ομολογήσουν για ευνόητους λόγους. Στο παρελθόν υπήρχαν αναφορές για τσακάλια (αγέλες) μόνο στην περιοχή της Τσακωνιάς και της Μάνης και σποραδικά κάπου αλλού. Η σημερινή επέκτασή τους οφείλεται στο γεγονός ότι, εδώ και χρόνια, υπήρξε αλόγιστος εμπλουτισμός της θηραματοπανίδας από κάποιους κυνηγετικούς συλλόγους της Πελοποννήσου, με αγριογούρουνα τα οποία πολλαπλασιάζονται με ραγδαίο ρυθμό (2 γέννες το χρόνο από 6 μικρά κατά μέσο όρο) και προσφέρουν με τα μικρά τους εύκολη και πλούσια πηγή τροφής για τα τσακάλια.
Αυτή η ανθρώπινη παρέμβαση, δυστυχώς, που έγινε χωρίς καμία επιστημονική μελέτη, οδήγησε σε μια διαταραχή της οικολογικής ισορροπίας, που είχε διαμορφωθεί στην Πελοπόννησο μετά τη διάνοιξη της διώρυγας του Ισθμού της Κορίνθου και την αποκοπή του Μοριά από τον κορμό της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Εξετάζοντας το ζήτημα με την απλή λογική θεωρούμε πως υπάρχουν ως λύσεις δύο προοπτικές:
1. Τα τσακάλια ως θηρευτές να μειώσουν δραματικά τους πληθυσμούς των αγριογούρουνων και η έλλειψη της τροφής τελικά να τα περιορίσει και πάλι σε κάποιες ευνοϊκές γι’ αυτά περιοχές όπως στο παρελθόν. Δηλαδή να λειτουργήσει ο αιώνιος φυσικός μηχανισμός της ομοιόστασης, που αποκαθιστά τις οικολογικές ισορροπίες.
2. Να υπάρξει μελετημένη και αυστηρά παρακολουθούμενη από τις κρατικές υπηρεσίες μείωση του πληθυσμού των τσακαλιών, ώστε να τα περιορίσει με δραστικό τρόπο, χωρίς όμως να τα εξαφανίσει, γιατί κι αυτά παίζουν το ρόλο τους μέσα στο οικοσύστημα. Άλλωστε πέρα από το παρόν πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τα τσακάλια θεωρούνται από τους επιστήμονες «τρωτό» και «απειλούμενο» είδος.
Τελικά αυτό που είναι επιβεβλημένο να γίνει άμεσα, αν είναι δυνατόν, είναι η συγκρότηση μιας επιστημονικής ομάδας από σχετικές ειδικότητες, η οποία θα ερευνήσει στο πεδίο την πραγματική εξάπλωση των τσακαλιών, τους λόγους της εξάπλωσης και θα προτείνει εφικτές και οικολογικά συμβατές λύσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες. Και για να μην υπάρξει περαιτέρω αναστάτωση και ζημιά στους κτηνοτρόφους θα πρέπει το κράτος να βρει τρόπους οικονομικής αποζημίωσής τους. Τέλος το πάθημα να γίνει μάθημα σε όλους και να πάψουν στο μέλλον οι ανεύθυνες κι επιπόλαιες ανθρώπινες παρεμβάσεις στη φύση τις συνέπειες των οποίων σύντομα τις βρίσκουμε μπροστά μας.
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΗΤΡΑΚΟΣ
Ακολουθήστε το FLYNEWS στο Google News και παρακολουθήστε όλες τις εξελίξεις