Ο ΟΙΚΟΣΥΛ για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (6 Ιουνίου 2014) συμπίπτει με μία άκρως απειλητική για το οικοσύστημα και τις ανθρώπινες ζωές διαδικασία. Αναφερόμαστε στο πρωτοφανές πείραμα της καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας,

εν πλω,  επάνω σε ειδικό πλοίο-εργοστάσιο, στην καρδιά της Μεσογείου, διακόσια μίλια νοτιοδυτικά της Κρήτης, στα διεθνή ύδατα, που έχει ήδη ξεκινήσει. Παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμοδίων για τα μέτρα ασφαλείας κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ενός «ατυχήματος», αφού αυτή η διαδικασία εφαρμόζεται για πρώτη φορά στη θάλασσα, όπως κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει πως θα τηρηθεί η δέσμευση για αποθήκευση των τοξικών αποβλήτων σε  δεξαμενές και η μεταφορά τους σε ειδικά εργοστάσια στην ξηρά. Η Μεσόγειος και κατά συνέπειαν οι ελληνικές θάλασσες και ακτές βρίσκονται σε εν δυνάμει κίνδυνο!     

Το θέμα αυτό έχει πολλές και σύνθετες παραμέτρους και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε λίγες γραμμές στα πλαίσια μιας ανακοίνωσης. Η ουσία, όμως, είναι μία και δυστυχώς ακόμη και για τους πιο αισιόδοξους φαίνεται ότι η ανθρωπότητα είναι πάρα πολύ πίσω στην οικολογική και συνειδησιακή αφύπνισή της, παρά τα τυχόν μεμονωμένα θετικά δείγματα. Τα κέντρα εξουσίας του πλανήτη μας εξακολουθούν να ενδιαφέρονται μόνο για τη διατήρηση και την επέκταση των προνομίων τους επί του συνόλου της κλυδωνιζομένης ανθρωπότητας.

Για ποια Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος να μιλήσουμε, αφού κι αυτή κατάντησε ένα άλλοθι για δήθεν φιλοπεριβαλλοντικά μέτρα, για μια ρητορία άνευ ουσίας και στην καλύτερη περίπτωση για τη λήψη μέτρων τα οποία δεν μπορούν να αλλάξουν πραγματικά το οικολογικό προφίλ της παγκόσμιας κοινωνίας;

Τι να τα κάνουμε τα φωτοβολταϊκά πάρκα με βάση το χαμηλής απόδοσης πυρίτιο και τις γιγάντιες ανεμογεννήτριες ή ακόμα χειρότερα τα ενεργειακά φυτά που θέλουν φυτοφάρμακα και χημικά λιπάσματα για να αποδώσουν, όταν ο πυρήνας της παγκόσμιας ενεργειακής βάσης είναι οι γαιάνθρακες (λιγνίτες κλπ), το πετρέλαιο και η πυρηνική ενέργεια σχάσης, που είναι πηγές ενέργειας εξαιρετικά ρυπογόνες και καταστροφικές για τον κόσμο μας;

Όλο και πληθαίνουν, τα τελευταία χρόνια, οι πληροφορίες πως οι καινοτόμοι τρόποι παραγωγής άφθονης ενέργειας με αειφορική προοπτική, σαμποτάρονται και δεν φτάνουν ποτέ στον απλό άνθρωπο προς δόξαν των πετρελαϊκών εταιριών και του τραπεζικού συστήματος, που τις στηρίζει, έστω κι αν το τίμημα είναι η οικολογική ισορροπία και η συνέχεια της ζωής πάνω στη γη!

Όσον αφορά τα τοπικά περιβαλλοντικά θέματα, όλα θυμίζουν το μετέωρο βήμα του πελαργού! Ειδικά στο ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων υπάρχει μια πολύ ύποπτη στασιμότητα, εδώ και κάμποσες τετραετίες, που δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με τη συνήθη δικαιολογία της ολιγωρίας ή και ακόμη της ανικανότητας κι αυτό γιατί αγνοούνται συστηματικά δοκιμασμένες λύσεις με οικολογικές προδιαγραφές και υιοθετούνται άλλες ρυπογόνες και ξεπερασμένες όπως είναι η καύση!

Η Βιολογική Γεωργία που θα μπορούσε να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος για την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα, καρκινοβατεί με ευθύνη του ελληνικού κράτους και η αγορά μας κατακλύζεται από αμφισβητούμενης ποιότητας ξένα ανταγωνιστικά γεωργικά προϊόντα!
Οι καλοκαιρινές πυρκαγιές εξακολουθούν να αποψιλώνουν τα εναπομείναντα δάση μας κι ενώ η τεχνολογία των παρακολουθήσεων έχει διεισδύσει σε κάθε λεπτομέρεια της προσωπικής μας ζωής δεν υπάρχει ως τώρα ένα αξιόπιστο δορυφορικό σύστημα εντοπισμού της αρχικής εστίας πυρός, ώστε να έχουμε έγκαιρη και αποτελεσματική επέμβαση των δυνάμεων πυρόσβεσης!!!

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά ακόμα (π.χ. προστασία Ευρώτα, ποιότητα νερού, προστασία χλωρίδας και πανίδας κλπ), αλλά πιστεύουμε πως αυτό δεν έχει πλέον νόημα, αφού όλα έχουν ειπωθεί κι επισημανθεί εδώ και χρόνια «εις ώτα μη ακουόντων»!!!

Παρά ταύτα επιθυμούμε να στείλουμε προς όλους ένα μήνυμα αισιοδοξίας, επιδιώκοντας τη συνειδησιακή αφύπνισή μας και την αναζωπύρωση ατομικών και συλλογικών δράσεων για να ενισχύσουμε την ελπίδα για τη σωτηρία του γαλάζιου πλανήτη μας!

                                                                                    ΑΠΟ ΤΟ Δ.Σ.