Η ιστορία του Χέλμουτ και η μανιάτικη φιλοξενία …

Αγαπητοι φιλοι,φορτισμενη συναισθηματικα και επειδη θα πρεπει να επιβραβεύουμε τους πραγματικους ΑΝθΡΩΠΟΥΣ θα ηθελα να σας διηγηθω μια πολυ απλη, αλλα τοσο συγκινητικη ιστορια που ελαβε χωρα στον τοπο μου,εδω στην Μανη.

Ο Χελμουτ δεν ηταν τιποτα παραπανω απο ενας ακομη Γερμανος που αγορασε ενα κτημα και εχτισε ενα σπιτι στην Μανη. Ζουσε εδω με την γυναικα του μονοι τους, μιας και δεν ειχαν παιδια.Υπαρχουν ομως συγγενεις στην Γερμανια ,(αδερφια ,κουνιαδια ,ανηψια κλπ).

Επειτα απο λιγα χρονια η συζυγος πεθανε και κηδευτικε εδω στο χωριο που ηταν το σπιτι της κατα την επιθυμια της. Ο συζυγος παρεμεινε στο χωριο με μονη συντροφια τους γειτονες και κυριως ενα ζευγαρι που ειχαν ζησει ως μεταναστες στην Γερμανια και γνωριζαν την γλωσσα.

Περασαν τα χρονια,ο Χελμουτ αρρωστησε απο βαρεια ασθενεια,και ενω μπορουσε να γηροκομηθει και να πεθανει στην Γερμανια, αυτος επελεξε να παραμεινει εδω.Και τοτε ηταν που μπηκε μπροστα η ελληνικη ψυχη. Οι φιλοι του οι Ελληνες, οχι μονο δεν τον ξεχασαν αλλα διχως καμμια ιδιοτελεια μπηκαν μπροστα. Τον ετρεχαν στους γιατρους ,του μαγειρευαν καθημερινα, τον ρωτουσαν τι φαγητο θα του αρεσε να του μαγειρεψουν του αγοραζαν τα φαρμακα του και οταν βαρυνε παρα πολυ τον μετεφεραν στο νοσοκομειο για να εχει ενα ανθρωπινο τελος.

Οι συγγενεις και αποκλειστικοι κληρονομοι ουτε φωνη ουτε ενδιαφέρον..Θελω να επαναλαβω ολα αυτα διχως καμμια ιδιοτελεια. Αντιθετως μαλιστα με κοστος και με κοπο διοτι και αυτοι ειναι μεγαλοι ανθρωποι πλεον. Ειναι φιλαρακι μας, μου ελεγαν, να τον αφησουμε τωρα μονο του σαν το σκυλι στο αμπελι. Εμεις θα τον κοιταξουμε οσο αντεχουμε μεχρι το τελος. Και το τελος ηρθε, διχως το ενδιαφερον των συγγενων που ηδη ηταν γενικοι κληρονομοι και στην ακινητη περιουσια και στις “σεβαστες” καταθεσεις του Χελμουτ.

Σήμερα οι καλοι του φιλοι και γειτονες του στο Βαθυ τον κηδευουν στις 3 το μεσημερι μονοι τους κατα την επιθυμια του διπλα στην γυναικα του εδω στο χωριο μας, διοτι οι κληρονομοι και συγγενεις του Γερμανοι ειχαν δουλειες και ΔΕΝ μπορουσαν να ερθουν στην κηδεια μιας και θα κατεβουν και το καλοκαιρι για τα μπανια τους.

Τα εθιμα και τις παραδοσεις μας θα τις εκτελεσουμε εμεις οι φιλοι και γειτονες στο επακρο,σωστα ,απλα ,ανθρωπινα , ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ και οπως μας τα εμαθε η ελληνικη παραδοση, η ελληνικη μας ψυχη και η Μανιατικη φιλοξενια του τοπου μας.

Καλο παραδεισο Χελμουτ.

Σαν φιλη και γειτονισα αισθανομαι τυχερη και ειμαι περηφανη που εχω γειτονες τον Δ.και την Κ .(ονοματα δεν αναφερω διοτι δεν εχω την αδεια τους) αλλα νιωθω περηφανη γι αυτους τους γειτονες μου.

Βλεπετε που λεμε συχνα οτι χαλασαμε σαν ανθρωποι, αλλαξε η κοινωνια και αλλα παρομοια.

Δεν αλλαζει ο Ελληνας, δεν σβήνει το DNΑ. Ειναι βαθιά τα χναρια μας

Νατάσσα Μυλωνάκου