Σε μια χώρα με απεριόριστες δυνατότητες και ανθρώπινο δυναμικό υψηλού επιπέδου, η απογοήτευση προκύπτει όχι από την έλλειψη ικανοτήτων, αλλά από τον τρόπο που διαχειριζόμαστε το ανθρώπινο κεφάλαιο. Η Ελλάδα, όπως έχει διαμορφωθεί διαχρονικά από τις πολιτικές επιλογές και τις κοινωνικές νοοτροπίες, πάσχει βαθιά στο ζήτημα της αξιολόγησης, της ισοτιμίας και της τιμιότητας — αξίες που έπρεπε να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά κάθε οργανωμένης κοινωνίας.
Δυστυχώς, στη χώρα μας δεν αρκεί να είσαι εξαιρετικός επαγγελματίας. Δεν αρκεί να επενδύσεις σε μια ποιοτική και αξιόπιστη επιχείρηση, να δημιουργήσεις ένα υγιές περιβάλλον με σεβασμό στον πελάτη, στους εργαζόμενους και στην κοινωνία. Το επαγγελματικό ήθος, η συνέπεια και η ποιότητα δεν επαρκούν για να επιβιώσεις — πόσο μάλλον να προοδεύσεις. Χρειάζεσαι το “δόντι”. Τον γνωστό του γνωστού, τον μηχανισμό του παρασκηνίου. Τον άνθρωπο που θα ανοίξει τις πόρτες που δεν ανοίγουν με αξιολόγηση αλλά με… συστάσεις.
Σε ένα δίκαιο σύστημα, οι κρατικοί φορείς και οι δημόσιες υπηρεσίες θα όφειλαν να λειτουργούν με γνώμονα την αξιοκρατία. Να επιλέγουν συνεργάτες και να δίνουν ευκαιρίες σε όσους πραγματικά αξίζουν, με βάση μετρήσιμα και δίκαια κριτήρια. Να είναι αρωγοί σε κάθε τίμια προσπάθεια ανάπτυξης, όχι εμπόδιο που υπακούει σε πελατειακά συμφέροντα.
Αντί γι’ αυτό, επικρατεί η λογική της γνωριμίας, του «κάτω από το τραπέζι» συμφέροντος, της μικροπολιτικής σκοπιμότητας. Από την κεντρική εξουσία έως την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και όσο συνεχίζεται αυτή η πρακτική, η χώρα θα μένει στάσιμη. Όχι από αδυναμία, αλλά από έλλειψη βούλησης να στηρίξει το αυτονόητο: τον αξιοπρεπή, τίμιο και ικανό επαγγελματία.
Μέσα σε αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα, πολλοί ικανοί άνθρωποι απογοητεύονται, αποσύρονται ή φεύγουν στο εξωτερικό, αφήνοντας πίσω μια κοινωνία που ανακυκλώνει τη μετριότητα και τη διαπλοκή. Αν δεν αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο που λειτουργούμε ως κράτος και ως κοινωνία, δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε τίποτα καλύτερο.
Γιατί χωρίς αξιοκρατία, δεν υπάρχει πρόοδος. Και χωρίς τιμιότητα, δεν υπάρχει αξιοπρέπεια.
Τ.Κ.