Τι θα γινόταν «αν»;

Η ζωή δεν είναι υποθέσεις και σενάρια.
Η ζωή είναι πράξεις.

Καμιά φορά φοβόμαστε.
Φοβόμαστε την αποτυχία, την γνώμη των υπολοίπων, ίσως και να φοβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό.
Σαν να έχουμε την ευτυχία μέσα στα χέρια μας και να την αφήνουμε να πέσει κάτω.
«Άνοιξαν τα χεράκια μου» είχε πει μικρός ο αδερφός μου στον μπαμπά μου, που του έδωσε να κρατήσει ένα ποτηράκι.
Να μην ανοίγουν τα χεράκια σου.
Εσύ είσαι αυτός που τα ελέγχει.
Κράτα σφιχτά λοιπόν όσα σε κάνουν ευτυχισμένο.
Μην τα αφήνεις, γιατί θα σε αφήσουν.

Μην τον φοβάσαι τον εαυτό σου.
Δεν είναι ο μεγαλύτερος εχθρός σου, αλλά ο καλύτερός σου φίλος.
Μην του γυρνάς την πλάτη, σε έχει ανάγκη πιο πολύ από όσο νομίζεις.
Σε έχεις ανάγκη πιο πολύ από όσο νομίζεις.

Την ζωή σου να μην την γράφεις με υποθέσεις.
Για την ακρίβεια, η ιστορία δε γράφεται με υποθέσεις.
Η δική σου ιστορία δε γράφεται με υποθέσεις.

Καλύτερα να το κάνεις και να μετανιώσεις, παρά να μην το κάνεις ποτέ.
Τότε είναι δεδομένο πως θα το μετανιώσεις.
Θα μετανιώσεις για όλες τις φορές που δεν έζησες.

Έχεις σκεφτεί πώς θα ήταν αν ζούσες την ζωή σου στο έπακρο;
Πώς θα ήταν αν κυνηγούσες τα όνειρά σου;
Πώς θα ήταν αν έκανες αυτό που φοβάσαι πιο πολύ;
Πώς θα ήταν η ιδανική εκδοχή του εαυτού σου;
Πώς θα ήταν αν διεκδικούσες τον ιδανικό για σένα σύντροφο;

Δεν χρειάζεται να τα σκεφτείς.
Μπορείς να τα διεκδικήσεις όλα αυτά, ένα προς ένα.

Σήμερα δώσε υπόσχεση στον εαυτό σου πως από εδώ και στο εξής θα ζεις αληθινά και έντονα.

Είσαι ένα βήμα μακριά από την ευτυχία.
Ένα μόλις βήμα από την καλύτερη ζωή σου.
Μήπως έφτασε η στιγμή που πρέπει να το κάνεις;