Σελήνη κι Άστρα | Η νέα σύμπραξη Χρήστου Φλουρή – Βασίλη Παπακωνσταντίνου

Το 2015 χάρισε στο Βασίλη Παπακωνσταντίνου το «Είσαι Εδώ», ένα από τα πιο συγκινητικά κομμάτια που έχει ερμηνεύσει στην πολυετή καριέρα του. Το 2021 ο κορυφαίος τραγουδοποιός της χώρας εμπιστεύτηκε ξανά την πένα του Χρήστου Φλουρή. Αυτή τη φορά, ο γνωστός συγγραφέας και στιχουργός μας ταξίδεψε σε θάλασσες, άγρια πέλαγα, αγάπες και περιπλανήσεις, μέσα από τα τραγούδι Σελήνη κι Άστρα, το οποίο ακούτε στον αέρα του FLY. Τη μουσική έχει γράψει ο Αλέξανδρος Χατζηνικολιδάκης.

Λίγα λόγια για το Χρήστο Φλουρή 

Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης. Τελείωσε το δημοτικό στο χωριό του τη Θεοδώρα και το Γυμνάσιο και Λύκειο στο Πέραμα Μυλοποτάμου. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και στη συνέχεια εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Instituto Universitario Orientale στη Νάπολη της Ιταλίας. Ζει και εργάζεται στη Σπάρτη, είναι παντρεμένος με τη Σταυρούλα Γάββαρη και πατέρας δύο κοριτσιών. Από τις εκδόσεις Χαραμάδα κυκλοφορεί η ποιητική του συλλογή «Ενδόμυχα», από τις εκδόσεις Ανάτυπο το μυθιστόρημα «Marea» και από τις εκδόσεις Διόπτρα το μυθιστόρημα «Χάρτινες μνήμες». Άλλα έργα του είναι τα μυθιστορήματα «Ιφιγένειες» και «Σπίθα» καθώς και η ποιητική συλλογή «Σχεδόν Αθόρυβα». Από τις εκδόσεις Ελκυστής κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα «Υπόθεση Μανδραγόρας» και «Το Ποτάμι».

Σελήνη κι Άστρα 

Κάτασπροι γλάροι, πουλιά πετούμενα
Τι θέλει ο νους μου στα προηγούμενα
Αν σας ρωτήσουν που ζω, θα έλεγα
Εκεί που ζούνε τα άγρια πέλαγα

Πείτε αγάπη πως δεν ζητιάνεψα
Την μοναξιά μου πως παραπλάνησα
Τι κι από αγάπες που είμαι φτωχότερος
Πείτε πως τάχα είμαι σοφότερος

Σελήνη κι άστρα σταθείτε αντάμα μου
Κι αν σας κοιτάξει στα μάτια η μάνα μου
Κι αν σας ρωτήσει ,να ζω αν έμαθα
Πείτε της κάτι , πείτε της ψέματα

Καράβια πάτε και ταξιδεύετε
Στεριά να βρείτε, στερεά γυρεύετε
Αν σας ρωτήσει για μένα η θάλασσα
Μην της το πείτε πως παρακάλεσα

Πείτε πως κρύβω βαθιά στο στήθος μου
Ψυχή που αρνείται να δει τα μήπως μου
Κι όλο καυχιέται πως δε ξοδεύεται
Πως δεν φοβάται κι όλο αντρειεύεται