«Ομιλία μου στην Βουλή ως Ειδικής Αγορήτριας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Πολιτισμού με τίτλο «Δημιουργική Ελλάδα: ενίσχυση του κινηματογραφικού, οπτικοακουστικού και δημιουργικού τομέα, ίδρυση φορέα για το βιβλίου και λοιπές διατάξεις για τον σύγχρονο πολιτισμό».
Αν και σήμερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο συζητάμε για τον σύγχρονο πολιτισμό, τα όσα συνέβησαν μέσα στη Βουλή, μόνο δείγμα πολιτισμού δεν είναι.
Καταδικάζουμε απερίφραστα και ανεπιφύλακτα κάθε μορφή βίας είτε σωματική είτε λεκτική. Το περιστατικό που εκτυλίχθηκε σήμερα στη Βουλή δεν τιμά ούτε την Δημοκρατία ούτε τους Έλληνες.
Αναμένουμε την σημερινή απόφαση του Αρείου Πάγου σχετικά με τη συμμετοχή του κόμματος «Σπαρτιάτες» στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024.
Ειδικά για τους καταγόμενους από τη Σπάρτη, η οικειοποίηση της λέξης «Σπαρτιάτες», ποτέ δεν έγινε αποδεκτή από την τοπική κοινωνία».
Ομιλία Νάγιας Γρηγοράκου: «Εθνική κινηματογραφία σημαίνει ισχυρά επιλεκτικά προγράμματα».
«Δεν θα σας δώσουμε λευκή επιταγή για το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου», είπε τοποθετούμενη στην Ολομέλεια η Βουλευτής Λακωνίας και Ειδική Αγορήτρια του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, κα Νάγια Γρηγοράκου, στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου του Υπουργείου Πολιτισμού με τίτλο: «Δημιουργική Ελλάδα: ενίσχυση του κινηματογραφικού, οπτικοακουστικού και δημιουργικού τομέα, ίδρυση φορέα για το βιβλίο και λοιπές διατάξεις για τον σύγχρονο πολιτισμό».
Η Κοινοβουλευτική Υπεύθυνη του Τομέα Πολιτισμού ασκώντας κριτική στην Κυβέρνηση για την δημιουργία του υπερ – φορέα «Creative Greece», επεσήμανε πως δικαίως η κινηματογραφική κοινότητα ανησυχεί με την συγχώνευση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και του ΕΚΟΜΕ, καθώς βλέπει ουσιαστικά το ΕΚΚ που επί 50 χρόνια υπήρξε ο κύριος φορέας άσκησης κινηματογραφικής πολιτικής στη χώρα να εξαϋλώνεται μέσα στον νέο φορέα, ενώ αντίθετα το οικονομικά σήμερα ασταθές ΕΚΟΜΕ να πριμοδοτείται.
«Σήμερα, ο χώρος του οπτικοακουστικού τομέα μιλά για μια οικονομική «τρύπα» στο ΕΚΟΜΕ. Εσείς μας λέτε πως είναι 90.000.000 ευρώ και ο χώρος λέει πως μέχρι τις 5 Μαΐου που η σχετική πλατφόρμα θα κλείσει για 5 μήνες, το «χρέος» θα φτάσει στα 150.000.000 ευρώ! Ας αφήσουμε εδώ το παιχνίδι με τις λέξεις. Είτε ονομάσουμε αυτό το έλλειμα «τρύπα», είτε «ουρά» επενδυτικών σχεδίων που έχουν ήδη προχωρήσει σε αίτηση, αλλά καθυστέρησε η έγκαιρη υπαγωγή τους, όπως προτιμά να το αποκαλεί η Κυβέρνηση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: το ΕΚΟΜΕ έπεσε θύμα της επιτυχίας του ή πιο σωστά της λαιμαργίας της Κυβέρνησης! Και κάπου εδώ αρχίζουν οι αμφιβολίες και οι ανησυχίες για την συγχώνευση αυτών των δύο φορέων» , είπε χαρακτηριστικά.
Η Νάγια Γρηγοράκου τόνισε πως η δομή του νέου υπερφορέα αποκαλύπτει ξεκάθαρα μια πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης που φαίνεται ιδεοληπτικά να πιστεύει πως η ανάπτυξη συνολικά του οπτικοακουστικού κλάδου τα τελευταία χρόνια οφείλεται αποκλειστικά στο ΕΚΟΜΕ και στο cash rebate, αφού στο παρόν νομοσχέδιο τα επιλεκτικά (selective) προγράμματα του Κέντρου δεν εξασφαλίζονται και δεν κατοχυρώνονται οικονομικά.
«Οι πιέσεις του κινηματογραφικού κλάδου τις τελευταίες μέρες σας αναγκάζουν να κάνετε τώρα στο παραπέντε (!) κάποιες προσθήκες στο νομοσχέδιο επιχειρώντας να καθησυχάσετε τους ενδιαφερόμενους. Παρ’ όλα αυτά είναι προφανές πως τα επιλεκτικά προγράμματα δεν ήταν και δεν είναι προτεραιότητα. Και προφανώς δεν κατοχυρώνονται επειδή απλώς αναφέρονται ή μας λέτε ότι οι πόροι προέρχονται από δύο διαφορετικούς κουμπαράδες. Όσο δεν μας λέτε όμως τι θα έχουν μέσα οι κουμπαράδες εμείς θα ανησυχούμε!
Εθνική κινηματογραφία σημαίνει ισχυρά επιλεκτικά προγράμματα.
Υποστηρίζω την τέχνη του κινηματογράφου σημαίνει πως παίρνω το ρίσκο της τέχνης. Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μ’ ένα σύστημα επιλεκτικών προγραμμάτων που με ποιοτικά κριτήρια δίνει τα εργαλεία για την ανίχνευση της δυναμικής του έργου, καλλιτεχνικής και εισπρακτικής. Κανείς δε γνωρίζει εκ των προτέρων το αποτέλεσμα ενός κινηματογραφικού εγχειρήματος. Η Τέχνη δεν γίνεται με όρους σίγουρης επιτυχίας. Και γι’ αυτό τα επιλεκτικά προγράμματα αποτελούν τον κορμό κάθε εθνικής κινηματογραφίας. Εσείς όμως αγνοείτε τη διεθνή εμπειρία και δείχνετε προτίμηση στη σίγουρη επένδυση», σημείωσε.
Μιλώντας για το νέο αυτόματο πρόγραμμα cash rebate έκανε αναφορά στην προσθήκη των νέων διακριτών καθεστώτων για τα κινούμενα σχέδια και τα video games, καθώς και στην αυστηροποίηση των όρων επιλεξιμότητας των επενδυτικών σχεδίων υποστηρίζοντας πως είναι σαφώς βελτιωμένο.
Ωστόσο επεσήμανε: «Το cash rebate ως αυτόματο πρόγραμμα χρηματοδότησης χωρίς κριτήρια ποιότητας αποτελεί ένα εξειδικευμένο εργαλείο ενίσχυσης για τη διαρκή και αποτελεσματική υποστήριξη της οπτικοακουστικής παραγωγής. Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να αντιμετωπίζεται ευκαιριακά. Δεν μπορούμε να μην ξέρουμε βασικές αρχές του προγράμματος, επειδή θα καθοριστούν στο μέλλον με ΚΥΑ. Παράλληλα, η συγκέντρωση σε έναν υπερφορέα όλου του οπτικοακουστικού τομέα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεραπεύσει αυτή τη ρωγμή εμπιστοσύνης στο ελληνικό cash rebate που δημιουργήθηκε εξαιτίας της «χρεοκοπίας» του ΕΚΟΜΕ. Ένα επενδυτικό εργαλείο για να παίξει το σημαντικό του ρόλο απαιτείται να χορηγεί εγγυήσεις σταθερότητας για να συντηρεί την αναγκαία εμπιστοσύνη στους επενδυτές. Ο ξένος παραγωγός που έρχεται στην Ελλάδα πρέπει να ξέρει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει cash rebate! Σήμερα μας λέτε για τα επενδυτικά σχέδια που βρίσκονται στην «ουρά» του ΕΚΟΜΕ «αν υπάρξουν λεφτά να δεσμευτούν θα προχωρήσουν». Τι θα γίνει αν δεν βρεθούν; Θα τινάξουν την αξιοπιστία του προγράμματος στον αέρα;».
Αναφερόμενη στον ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ελληνικό Ίδρυμα Βιβλίου και Πολιτισμού» που συστήνει η Κυβέρνηση σημείωσε πως δυστυχώς πρόκειται για άλλο ένα φιλόδοξο σχέδιο χωρίς εγγυήσεις επιτυχίας, ενώ θύμισε πως διαχρονικά το ΠΑΣΟΚ έχει στηρίξει το βιβλίο τόσο δημιουργώντας τις πρώτες 500 σχολικές βιβλιοθήκες, όσο και με την καθιέρωση της ενιαίας τιμής του βιβλίου.
Κλείνοντας την ομιλία της κατηγόρησε την Κυβέρνηση για το κλειστό μέχρι σήμερα ΑΚΡΟΠΟΛ ΑΚΡΟΣ λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Το μεγάλο ερώτημα εδώ είναι γιατί δεν λειτούργησε μέχρι σήμερα το ΑΚΡΟΠΟΛ ΑΚΡΟΣ με το ν.4708/2020. Δεν πιστεύουμε πως ο λόγος μη λειτουργίας του φορέα είναι το νομοθετικό κενό με τις αμοιβές ύψους 151 χιλ. ευρώ περίπου του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) που καθορίζονται εδώ. 1,5 χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου για τον φορέα ξέρουμε πως διορίστηκε Διοικητικό Συμβούλιο. Συνεδρίασε ποτέ; Ξέρουμε επίσης πως το ΑΚΡΟΠΟΛ είχε ενταχτεί σε έργο ΕΣΠΑ με τίτλο: ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΚΡΟΠΟΛ.
Στο κλείσιμο της Προγραμματικής Περιόδου 2014 -2020 δεν είχε απορροφηθεί ούτε ένα ευρώ! Το ΑΚΡΟΠΟΛ έως σήμερα δεν έχει μπει σε κανένα πρόγραμμα!
Το ΑΚΡΟΠΟΛ μέχρι σήμερα παραμένει κλειστό. Για ποια, λοιπόν, αποτελεσματικότητα μιλάει ακριβώς το ΥΠΠΟ; Και απαντήστε μου: Μετά την αποτυχία του φιλόδοξου σχεδίου ΑΚΡΟΠΟΛ ΑΚΡΟΣ τι μας εξασφαλίζει πως και ο νέος υπερ – φορέας θα λειτουργήσει; Τι εξασφαλίζει πως την 1/10/2024 θα ξαναλειτουργήσει το ελληνικό cash rebate; Απολύτως ΤΙΠΟΤΑ!».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε,
«Χωρίς το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου δεν θα ξέραμε τον Λάνθιμο και πολλούς – πολλούς άλλους!!!».
Η φράση αυτή ακούγεται και γράφεται πολύ τις τελευταίες μέρες.
Ακούγεται γιατί υπάρχει διάχυτη η αίσθηση στην Κινηματογραφική Κοινότητα πως με το συζητούμενο νομοσχέδιο το ελληνικό σινεμά μπαίνει εκ νέου σε επικίνδυνες και αχαρτογράφητες περιοχές.
Είναι άραγε ο φόβος για το καινούργιο;
Μήπως οι ανησυχίες και οι ενστάσεις των κινηματογραφιστών για σύσταση του υπερφορέα με την επωνυμία «Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας Α.Ε.-Creative Greece S.A.» και διακριτικό τίτλο «Creative Greece», είναι αβάσιμες;
Ξεκάθαρα όχι.
Ο υπερφορέας ουσιαστικά προκύπτει από την συγχώνευση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (Ε.Κ.Κ) και του ΕΚΟΜΕ.
Δηλαδή ενός φορέα που λειτουργεί σήμερα εύρυθμα και αποτελεσματικά και ενός φορέα που σήμερα είναι προβληματικός.
Από τη μία το Ε.Κ.Κ:
Που στα σχεδόν 50 χρόνια της λειτουργίας του υπήρξε ο κύριος φορέας άσκησης κινηματογραφικής πολιτικής στη χώρα και κατάφερε σπουδαία πράγματα με την διαχρονικά πενιχρή χρηματοδότησή του.
Ανέδειξε και σύστησε στο κοινό Έλληνες σκηνοθέτες που ποτέ χωρίς τη χρηματοδότηση του Κέντρου δεν θα τα κατάφερναν να γυρίσουν ταινίες.
Έκτισε τη δυνατότητα προσέλκυσης συμπαραγωγών για τις ελληνικές ταινίες.
«Μεγάλωσε» και ανέδειξε έναν σημαντικό αριθμό συντελεστών του οπτικοακουστικού τομέα που καλύπτουν όλο το φάσμα της παραγωγής και που δεν είναι υπερβολή να πούμε πως «έστησαν» και την ελληνική ιδιωτική τηλεόραση.
Μέσω της διεύθυνσης του film commission έφερε στη χώρα ξένες παραγωγές που το θετικό τους αποτύπωμα σε οικονομικό και όχι μόνο επίπεδο είναι αδιαμφισβήτητο.
Και βέβαια έφτιαξε όχι ένα αλλά τρία δυνατά brand name:
· Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου,
· Hellas film
· Hellenic Film Commission
Από την άλλη:
Το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας, το γνωστό πλέον ΕΚΟΜΕ που δημιουργήθηκε στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης με τον «νόμο Κρέτσου» – όπως καθιερώθηκε να λέγεται- ο 4487/2017.
Το ΕΚΟΜΕ κυρίως μέσω του αυτόματου προγράμματος cash rebate προσέφερε ένα σημαντικό, και χρήσιμο επενδυτικό εργαλείο απαραίτητο για τον κινηματογράφο και τον οπτικοακουστικό τομέα.
Και γι’ αυτό το λόγο επιβάλλεται να λειτουργεί με διαφάνεια, χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και κυρίως με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.
Όμως, παρά την αρχική ευρωστία του ΕΚΟΜΕ οι νομοθετικές παρεμβάσεις της Νέας Δημοκρατίας στον αρχικό νόμο οδήγησαν στην υπερχρήση του επενδυτικού αυτού εργαλείου και στην κατασπατάληση των πόρων σε επενδυτικά σχέδια αμφιβόλου ποιότητας και κάπως έτσι το ΕΚΟΜΕ έφτασε οικονομικά στα όρια του.
Σήμερα, ο χώρος του οπτικοακουστικού τομέα μιλά για μια οικονομική «τρύπα» στο ΕΚΟΜΕ.
Εσείς μας λέτε πως είναι 90.000.000 ευρώ και ο χώρος λέει πως μέχρι τις 5 Μαΐου που η σχετική πλατφόρμα θα κλείσει για 5 μήνες το «χρέος» θα φτάσει στα 150.000.000 ευρώ.!
Ας αφήσουμε εδώ το παιχνίδι με τις λέξεις.
Είτε ονομάσουμε αυτό το έλλειμα «τρύπα», είτε “ουρά” επενδυτικών σχεδίων που έχουν ήδη προχωρήσει σε αίτηση αλλά καθυστέρησε η έγκαιρη υπαγωγή τους, όπως προτιμά να το αποκαλεί η Κυβέρνηση, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: το ΕΚΟΜΕ έπεσε θύμα της επιτυχίας του ή πιο σωστά της λαιμαργίας της Κυβέρνησης!
Και κάπου εδώ αρχίζουν οι αμφιβολίες και οι ανησυχίες για την συγχώνευση αυτών των δύο φορέων.
Σας ακούσαμε κ. Υπουργέ να επαναλαμβάνετε στην Επιτροπή πως συναντηθήκατε με τους φορείς πάρα πολλές φορές και ουσιαστικά συνδιαμορφώσατε το νομοσχέδιο.
Πράγματι συναντηθήκατε με τους φορείς.
Το ξέρουμε.
Σας πιστεύουμε.
Και σωστά έχετε ενσωματώσει πολλές από τις παρατηρήσεις τους και σας συγχαίρουμε για αυτό.
Όμως ξέρετε και εμείς συναντηθήκαμε με τους φορείς.
Και τρία πράγματα μας βάζανε στο τραπέζι επιτακτικά:
Το 1ο: Να διατηρηθεί το brand name ΕΚΚ
Το 2ο: Να αυξηθεί η χρηματοδότηση των επιλεκτικών προγραμμάτων του Κέντρου και να εξασφαλιστεί η λειτουργία του.
Και το 3ο: Να υπάρξει δέσμευση αποπληρωμής των «χρεών» του σημερινού ΕΚΟΜΕ.
Φτάσαμε στο παραπέντε της ψήφισης του νομοσχεδίου και στη συνέντευξη τύπου που διοργάνωσε τη Δευτέρα η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου, οι ενστάσεις που διατυπώθηκαν αφορούσαν και πάλι τα παραπάνω.
Τι να σκεφτούμε;
Πώς δεν ακούγατε τους φορείς στις συναντήσεις;
Πώς δεν κατανοήσατε τα αιτήματα;
Ή πώς η μη θετική ανταπόκρισή σας είναι μια πολιτική επιλογή;
Πιστεύουμε πως είναι το τρίτο.
Η δομή του νέου υπερφορέα αποκαλύπτει ξεκάθαρα μια πολιτική επιλογή.
Πιστεύετε ιδεοληπτικά πως η ανάπτυξη συνολικά του οπτικοακουστικού κλάδου τα τελευταία χρόνια οφείλεται μόνο στο ΕΚΟΜΕ και στο cash rebate.
Και γι’ αυτό στο παρόν νομοσχέδιο τα επιλεκτικά (selective) προγράμματα δεν εξασφαλίζονται και δεν κατοχυρώνονται οικονομικά.
Οι πιέσεις του κινηματογραφικού κλάδου τις τελευταίες μέρες σας αναγκάζουν να κάνετε τώρα στο παραπέντε (!) κάποιες προσθήκες στο νομοσχέδιο επιχειρώντας να καθησυχάσετε τους ενδιαφερόμενους.
Παρ’ όλα αυτά είναι προφανές πως τα επιλεκτικά προγράμματα δεν ήταν και δεν είναι προτεραιότητα.
Και προφανώς δεν κατοχυρώνονται επειδή απλώς αναφέρονται ή μας λέτε ότι οι πόροι προέρχονται από δύο διαφορετικούς κουμπαράδες.
Όσο δεν μας λέτε όμως τι θα έχουν μέσα οι κουμπαράδες εμείς θα ανησυχούμε!!!
Εθνική κινηματογραφία σημαίνει ισχυρά επιλεκτικά προγράμματα.
Υποστηρίζω την τέχνη του κινηματογράφου σημαίνει πως παίρνω το ρίσκο της τέχνης.
Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μ’ ένα σύστημα επιλεκτικών προγραμμάτων, που με ποιοτικά κριτήρια, δίνει τα εργαλεία για την ανίχνευση της δυναμικής του έργου, καλλιτεχνικής και εισπρακτικής.
Κανείς δε γνωρίζει εκ των προτέρων το αποτέλεσμα ενός κινηματογραφικού εγχειρήματος.
Η Τέχνη δεν γίνεται με όρους σίγουρης επιτυχίας.
Και γι’ αυτό τα επιλεκτικά προγράμματα αποτελούν τον κορμό κάθε εθνικής κινηματογραφίας.
Εσείς όμως αγνοείτε τη διεθνή εμπειρία και δείχνετε προτίμηση στη σίγουρη επένδυση.
Και γι’ αυτούς τους λόγους σε όλο το σχέδιο νόμου γίνεται αναφορά μόνο στον όρο κινηματογραφική παραγωγή και όχι στην κινηματογραφική τέχνη.
Εμφανίζετε ένα υπερ – φορέα που θα κάνει χωρίς υπερβολή: ΟΛΑ.
Και μέσα σε αυτά τα «ΟΛΑ» ο κομβικός ρόλος του ΕΚΚ δεν υποβαθμίζεται απλώς, αλλά εξαϋλώνεται.
Οι δύο σημαντικές διευθύνσεις του Κέντρου, η Hellas Film και το Hellenic Film Commission εξαφανίζονται.
Λέτε πως λύνετε τα προβλήματα αλληλοεπικαλύψεων των δύο φορέων.
Αφενός αυτά εδώ και τρία χρόνια έχουν λυθεί με Μνημόνια συνεργασίας μεταξύ των δύο φορέων, αφετέρου ποτέ αυτές οι αλληλοεπικαλύψεις δεν ήταν το πραγματικό πρόβλημα του ελληνικού σινεμά.
Λέτε πως φέρνετε μια ενιαία πολιτική για τον κινηματογράφο.
ΟΧΙ.
Φέρνετε έναν πανάκριβο φορέα που το Δ.Σ. και ο Διευθύνων Σύμβουλος θα στοιχίζουν στον Έλληνα φορολογούμενο 453.000 ευρώ ετησίως ενώ αντίστοιχα ο Πρόεδρος και το Δ.Σ. του ΕΚΚ σήμερα στοιχίζουν μόλις 12.500 ευρώ!!!!
Φέρνετε έναν φορέα που θα δημιουργήσει νέες αλληλοεπικαλύψεις καθώς οι δράσεις του καλύπτουν όλο το φάσμα του «δημιουργικού πολιτισμού».
Φέρνετε έναν φορέα που το μόνο που αναδεικνύει τη λατρεία της Κυβέρνησης στον υπερσυγκεντρωτισμό.
Και μας ζητάτε να το στηρίξουμε.
Μας ζητάτε να σας δώσουμε λευκή επιταγή για το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου.
Μας ζητάτε λευκή επιταγή όταν ήδη μία φορά επί Κυβέρνησης της ΝΔ, το ΕΚΟΜΕ έπιασε πάτο.
Όταν ήδη έχετε αποτύχει ν’ ανοίξετε ΑΚΡΟΠΟΛ ΑΚΡΟΣ που παραμένει κλειστό παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες!
Προφανώς και δεν θα σας τη δώσουμε.
Πάμε στο νέο cash rebate το οποίο τόσο με την προσθήκη των νέων διακριτών καθεστώτων για τα κινούμενα σχέδια και τα video games, όσο και με την αυστηροποίηση των όρων επιλεξιμότητας των επενδυτικών σχεδίων παρουσιάζεται σαφώς βελτιωμένο.
Και γι’ αυτό θα το στηρίξουμε.
Όμως:
Το cash rebate ως αυτόματο πρόγραμμα χρηματοδότησης χωρίς κριτήρια ποιότητας αποτελεί ένα εξειδικευμένο εργαλείο ενίσχυσης για τη διαρκή και αποτελεσματική υποστήριξη της οπτικοακουστικής παραγωγής.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζεται ευκαιριακά.
Δεν μπορούμε, λοιπόν, να μην ξέρουμε βασικές αρχές του προγράμματος, επειδή αυτές θα καθοριστούν στο μέλλον με ΚΥΑ.
Παράλληλα, η συγκέντρωση σε έναν υπερφορέα όλου του οπτικοακουστικού τομέα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεραπεύσει αυτή τη ρωγμή
εμπιστοσύνης στο ελληνικό cash rebate που δημιουργήθηκε εξαιτίας της «χρεοκοπίας» του ΕΚΟΜΕ.
Ένα επενδυτικό εργαλείο για να παίξει το σημαντικό του ρόλο απαιτείται να χορηγεί εγγυήσεις σταθερότητας για να συντηρεί την αναγκαία εμπιστοσύνη στους επενδυτές.
Ο ξένος παραγωγός που έρχεται στην Ελλάδα πρέπει να ξέρει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει cash rebate!
Σήμερα μας λέτε για τα επενδυτικά σχέδια που βρίσκονται στην «ουρά» του ΕΚΟΜΕ «αν υπάρξουν λεφτά να δεσμευτούν θα προχωρήσουν».
Τι θα γίνει αν δεν βρεθούν;
Θα τινάξουν την αξιοπιστία του προγράμματος στον αέρα;
Σχετικά με το Μέρος Ε’ που αφορά το βιβλίο.
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως πράγματι απαιτείται ένας ισχυρός φορέας για το βιβλίο.
Και απαιτείται γιατί είναι αλήθεια πως η χώρα μας είναι δυστυχώς και εδώ αρκετά πίσω.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στον υπόλοιπο δυτικό κόσμο δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να εντάξουμε οργανικά τις βιβλιοθήκες στη σχολική εκπαίδευση.
Να θυμίσω εδώ πως ήταν το ΠΑΣΟΚ που έφτιαξε τις πρώτες 500 σχολικές βιβλιοθήκες στη χώρα, αλλά δυστυχώς η προσπάθεια δεν συνεχίστηκε.
Δεν έχουμε στη χώρα μας προγράμματα ενίσχυσης συγγραφέων.
Δεν έχουμε προγράμματα προώθησης των Ελλήνων συγγραφέων και της ελληνικής συγγραφικής δημιουργίας και εκδοτικής παραγωγής στο εξωτερικό.
Πέρα από την ενιαία τιμή του βιβλίου που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ το 1993 δεν έχουν παρθεί άλλα σοβαρά μέτρα στήριξης του κλάδου του βιβλίου τόσο σε επίπεδο χρηματοδότησης, όσο και σε επίπεδο ασφαλιστικών ή φορολογικών μέτρων.
Σήμερα στην εποχή των social media και του tik tok είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να δώσουμε έμφαση στην καλλιέργεια αναγνωστικών πρακτικών με κυρίως στην παιδική και εφηβική ηλικία.
Αναφερθήκαμε στην αρχή σε έναν ισχυρό φορέα.
Ισχυρός φορέας σημαίνει διοικητική και βεβαίως οικονομική αυτοτέλεια.
Για να δούμε όμως αν ο φορέας που φτιάχνετε το ΝΠΙΔ με την επωνυμία «Ελληνικό Ίδρυμα Βιβλίου και Πολιτισμού» τα έχει αυτά.
Στο άρθρο 50 που αφορά τη συγκρότηση του Δ.Σ των 13 μελών ανακαλύπτουμε μια πλήρως υπουργοκεντρική δομή.
Γιατί αυτό το Δ.Σ. δεν έχει περισσότερους εκδότες, συγγράφεις, μεταφραστές, ανθρώπους δηλαδή που ξέρουν όχι μόνο την αγορά, αλλά και την ουσία των προβλημάτων που έχει ο χώρος του βιβλίου;
Επίσης αυτός ο φορέας καλώς ή κακώς παίρνει μαζί του μία προίκα από τον προηγούμενο Οργανισμό.
Αναφερόμαστε στην ανάληψη της λειτουργίας των μουσείων Καβάφη στην Αλεξάνδρεια και του παραρτήματος Οδησσού στην Ουκρανία.
Πώς λειτουργούν σήμερα αυτά τα παραρτήματα στα τοπόσημα του Ελληνικού πολιτισμού;
Έχει γίνει κάποια οικονομική μελέτη για τις ανάγκες τους και την ενίσχυσή τους;
Παράλληλα, στο άρθρο 47 περιγράφονται οι σκοποί του φορέα σε 3,5 περίπου σελίδες.
Σε καμία περίπτωση από τη διοικητική διάρθρωση του άρθρου 56 δεν φαίνεται να μπορεί ο νέος φορέας να καλύψει τους σκοπούς του.
Για να λειτουργήσει ο νέος φορέας εποικοδομητικά είναι απαραίτητη η στελέχωση του με καταρτισμένο προσωπικό – το οποίο προφανώς πρέπει να πληρωθεί αξιοπρεπώς.
Έχουν εξασφαλιστεί επαρκής πόροι;
Ισχυριστήκατε πως κανένας φορέας δεν είναι τέλειος, αλλά πρέπει να απαντήσουμε στο αν θέλουμε φορέα για το βιβλίο.
Προφανώς και θέλουμε έναν φορέα για το βιβλίο που, αν δεν είναι τέλειος, ας είναι τουλάχιστον λειτουργικός.
Και αυτό το σχήμα δεν φαίνεται πως θα είναι.
Επομένως και εδώ έχουμε ένα φιλόδοξο σχέδιο χωρίς εγγυήσεις επιτυχίας.
Δεν θα σταθώ στα άρθρα για το φεστιβάλ Αθηνών, για τα πνευματικά δικαιώματα, ούτε στις ρυθμίσεις που αφορούν το προσωπικό του Μεγάρου Μουσικής και της Ορχήστρας των Χρωμάτων. Προφανώς είναι θετικά και τα στηρίζουμε.
Θα σταθώ όμως στα άρθρα που αναφέρονται στο ΑΚΡΟΠΟΛ ΑΚΡΟΣ:
Το μεγάλο ερώτημα εδώ είναι γιατί δεν λειτούργησε μέχρι σήμερα το ΑΚΡΟΠΟΛ ΑΚΡΟΣ με το ν.4708/2020.
Δεν πιστεύω πως ο λόγος μη λειτουργίας του φορέα είναι το νομοθετικό κενό με τις αμοιβές ύψους 151 χιλ. ευρώ περίπου του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) που καθορίζονται εδώ.
1,5 χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου για τον φορέα ξέρουμε πως διορίστηκε Διοικητικό Συμβούλιο.
Συνεδρίασε ποτέ;
Ξέρουμε επίσης πως το ΑΚΡΟΠΟΛ είχε ενταχτεί σε έργο ΕΣΠΑ με τίτλο: ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΙΛΟΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΚΡΟΠΟΛ.
Στο κλείσιμο της Προγραμματικής Περιόδου 2014 -2020 ΔΕΝ ΕΊΧΕ ΑΠΟΡΟΦΗΘΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ.
Το ΑΚΡΟΠΟΛ έως σήμερα δεν έχει μπει σε κανένα πρόγραμμα!
Το ΑΚΡΟΠΟΛ μέχρι σήμερα παραμένει κλειστό.
Για ποια αποτελεσματικότητα, λοιπόν, μιλάει ακριβώς το ΥΠΠΟ;
Και απαντήστε μας σας παρακαλώ:
Μετά την αποτυχία του φιλόδοξου σχεδίου ΑΚΡΟΠΟΛ ΑΚΡΟΣ, τι μας εξασφαλίζει πως και ο νέος υπερ – φορέας θα λειτουργήσει;
Τι εξασφαλίζει πως την 1/10/ 2024 θα ξαναλειτουργήσει το ελληνικό cash rebate;
Απολύτως ΤΙΠΟΤΑ!!!
Για όλους αυτούς τους λόγους το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλάγής δεν θα ψηφίσει επί της Αρχής το νομοσχέδιο.
Λέμε ΟΧΙ επι της Αρχής στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο.
Σας ευχαριστώ
Ακολουθήστε το FLYNEWS στο Google News και παρακολουθήστε όλες τις εξελίξεις