Φιλοζωϊσμός και Φιλοανθρωπισμός

Γράφει ο Βαγγέλης Μητράκος

Νομίζω πως ΟΛΟΙ συμφωνούμε ότι η προστασία των συμπαθών αδέσποτων πρέπει να συμβαδίζει με την προστασία της δημόσιας υγείας και την αισθητική της πόλης .

Το να ρίχνουμε χύμα φαγητά σε διάφορους δημόσιους και κοινόχρηστους χώρους (ακόμα κι έξω από το πάρκο Γουδέ υπάρχει τέτοιου είδους φαινόμενο) δεν είναι ό,τι καλύτερο και πρέπον για τα ζώα , τους πολίτες και την πόλη .

Εδώ , σε φωτογραφία της 27-6-2021 , κάτω από τη νεραντζιά , έξω από το Μουσείο της Σπάρτης , έχουμε , ριγμένες χύδην , μπαγιάτικες χυλοπίτες γιαχνί , οι οποίες έχουν μυρίσει και είναι γεμάτες με μύγες μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού και δίπλα ένα ρυπαρό δοχείο με βρόμικο νερό. Προφανώς , λόγω της συχνής χρήσης του σημείου αυτού ως ταΐστρας αδέσποτων , τόσο το χώμα , όσο και ο κορμός της νεραντζιάς και οι πλάκες του πεζοδρομίου έχουν γίνει αηδιαστικά μαύρες και λιγδερές από τη βρομιά .

Είναι ένα φαινόμενο που συναντάται σε πολλά σημεία της πόλης και πρέπει , με ευθύνη του δήμου και με εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας να σταματήσει αμέσως. Ο δήμος οφείλει να συνεννοηθεί με τους πολίτες εκείνους (που σίγουρα από καλή πρόθεση ή και από άγνοια προβαίνουν σ’ αυτές τις ενέργειες) και να τους συστήσει τον νόμιμο και κατάλληλο τρόπο για τη διατροφή των αδέσποτων .

Σε περίπτωση , όμως, που δεν υπάρξει συμμόρφωση οφείλει να πράξει τα νόμιμα για την προστασία των πολιτών , της πόλης αλλά και των αδέσποτων .

Σπάρτη 28-6-2021

Βαγγέλης Μητράκος