Δήμος Σπάρτης | Αντιλαϊκός δρόμος ανάπτυξης

 Στις αρχές του μήνα η Δημοτική Αρχή με εισήγηση του Δημάρχου Π. Δούκα έφερε στο Δημοτικό Συμβούλιο το θέμα της δημιουργίας της εταιρείας «Δίκτυο Συνεργασίας για την Ανάπτυξη των Δήμων Σπάρτης και Ευρώτα». Η εταιρεία αυτή σύμφωνα με την εισήγηση θα λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, θα δίνει ώθηση στη νεοφυή επιχειρηματικότητα, θα εκκολάπτει επιχειρηματικά σχέδια, θα προσελκύει επενδύσεις με σκοπό την οικονομική ανάπτυξη. Η πρόταση ψηφίστηκε και από τις παρατάξεις του Αργειτάκου και του Βαλιώτη αποδεικνύοντας την ιδεολογική συνεκτικότητα που έχουν τόσο μεταξύ τους, όσο και με την Δημοτική Αρχή.

 Οι σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης ήμασταν οι μόνοι που καταψηφίσαμε αναδεικνύοντας το ζήτημα ανάπτυξη για ποιόν και από ποιόν. Προβάλαμε το ζήτημα ότι για τα λαϊκά στρώματα του δήμου μας η καπιταλιστική ανάπτυξη όχι μόνο δεν είναι το φάρμακο για την κάλυψη των αναγκών τους, αλλά αντιθέτως αποτελεί φαρμάκι για αυτά.

 Υπογραμμίσαμε ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει δυο βασικούς όρους. Η όσο το δυνατό πιο φτηνή εργατική δύναμη χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα και δεύτερον νέα προνόμια, νέα κίνητρα, νέες μορφές στήριξης στους επιχειρηματικούς ομίλους και ταυτόχρονα διαμόρφωση νέων τομέων (π.χ. νερό, σκουπίδια, ενέργεια) για να μπορούν τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια να επενδυθούν με στόχο την κερδοφορία τους.

 Δεν περιμέναμε ότι η Δημοτική Αρχή θα μας δικαίωνε τόσο γρήγορα φέρνοντας μετά από λίγες μέρες στην ΔΕΥΑ Σπάρτης θέμα αύξησης  του νερού που σε πολλές περιπτώσεις  φτάνει  πάνω από 300%, όπως λέει η πρόταση που κατέθεσαν. Ο Δήμαρχος και ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΣ δήλωσαν ότι καταλαβαίνουν την δυσκολία και το βάρος που προσθέτουν στους δημότες αλλά είναι αναγκασμένοι να το κάνουν λόγω των μεγάλων χρεών που συσσωρεύει η ΔΕΥΑΣ. Επειδή δεν πιστεύουμε ότι είναι πολιτικά αφελείς, μας θυμίζουν τον πατροκτόνο που αφού σκοτώσει τον πατέρα του μετά εκλιπαρεί στο δικαστήριο για επιείκεια γιατί είναι ορφανός. Και εξηγούμαστε.

Ποιο είναι το πραγματικό εμπόδιο στην κάλυψη των οξυμένων λαϊκών αναγκών σχετικά με το νερό στη Σπάρτη και γενικότερα στη χώρα μας;

Δεν είναι δύσκολο να εντοπίσουμε τον πραγματικό ένοχο. Πρόκειται για τις στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης και της ΕΕ που υπηρετούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις της Ν.Δ. του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ όπως και οι παρατάξεις των Δούκα, Αργειτάκου και Βαλιώτη στο Δήμο μας. Πρόκειται για τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, όπου το νερό, η ηλεκτρική ενέργεια, τα τρόφιμα, η γη, οι δασικές εκτάσεις αποτελούν εμπορεύματα.

Η μελέτη που φέρατε για τις αυξήσεις στο νερό, όπως αναφέρετε οι ίδιοι , στηρίζεται στην  κοινοτική οδηγία – πλαίσιο (2000/60/EK) για τα νερά, με την οποία εναρμονίστηκε η ελληνική νομοθεσία ήδη από το 2003, και η οποία θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης νερού σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της προσφοράς σε κάθε υδατικό διαμέρισμα.

Έτσι δεν εστιάζει ούτε στα τεχνικά έργα και στις πολιτικές εμπλουτισμού των υπόγειων και επίγειων υδροφορέων ούτε στην αναγκαιότητα προστασίας των δασών που συμβάλλουν καθοριστικά στον εμπλουτισμό των υδροφορέων. Αντιπαραθέτει τεχνητά την προτεραιότητα της χρήσης του νερού για ύδρευση με τις χρήσεις του νερού σε κλάδους της παραγωγής, όπως των τροφίμων και της ενέργειας, δηλαδή κλάδους εξίσου απαραίτητους για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Σ’ αυτό το πλαίσιο εισάγει τη λεγόμενη αειφόρο διαχείριση των υδατικών πόρων, την ανάκτηση του κόστους για τις υπηρεσίες νερού, την προστασία των υδάτινων οικοσυστημάτων και των εξαρτώμενων χερσαίων.

Φαινομενικά πρόκειται για μια αδιέξοδη διαχειριστική λογική που οδηγεί στην προστασία των σημερινών διαθέσιμων υδάτινων πόρων, οι οποίοι θα φθίνουν, ενώ συνεχώς διευρύνονται οι κοινωνικές ανάγκες και δε διασφαλίζεται η αύξηση της προσφοράς νερού στο μέλλον.

Στην πραγματικότητα, με το μανδύα της προστασίας του υδατικού περιβάλλοντος και της καλής κατάστασης των υδατικών σωμάτων, μεθοδεύεται η αύξηση της τιμολόγησης του νερού, ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα.

Η επίκληση της προστασίας του περιβάλλοντος είναι υποκριτική, αφού υπάρχουν τεχνολογίες και τεχνικές λύσεις που επιτρέπουν την εξοικονόμηση της κατανάλωσης νερού χωρίς αλλαγή της τιμολογιακής πολιτικής και επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων.

Ενδεικτικά αναφέρουμε την τεχνική δυνατότητα ανακύκλωσης του χρησιμοποιημένου νερού με διαχωρισμό των χρήσεών του, τα συστήματα ελαχιστοποίησης της κατανάλωσης νερού για οικιακή χρήση, τα συστήματα περισυλλογής βρόχινου νερού, την αλλαγή μεθόδων άρδευσης, την επιδιόρθωση και συντήρηση του δικτύου διανομής, τα δασονομικά και τα φυτοτεχνικά έργα, τις δασώσεις και τις αναδασώσεις.

Όμως η αύξηση της τιμής του νερού συμβαδίζει με τα σχέδια των μονοπωλίων σ’ ολόκληρη την ΕΕ για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης που δεν αφορά μόνο τις μεγάλες εταιρείες αλλά και τις μικρότερες (ΔΕΥΑ) όπως της Σπάρτης. Ιδιωτικοποίηση που θα οδηγήσει σε νέες δραματικές αυξήσεις των τιμολογίων λαϊκής κατανάλωσης, επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων στον κλάδο και αξιοποίηση του υδατικού δυναμικού με γνώμονα την κερδοφορία των συγκεκριμένων μονοπωλιακών ομίλων.

Μερικά ακόμη, χαρακτηριστικά, παραδείγματα που δείχνουν την πλάτη που βάζετε για να περάσει η παραπάνω αντιλαϊκή πολιτική στο νερό:

• Μπήκατε ποτέ κανένας σας μπροστά,  όταν ήσασταν Δήμαρχοι, για να οργανωθεί ο αγώνας διεκδίκησης χρημάτων από το κεντρικό κράτος; Φέρατε ποτέ στο προσκήνιο το γεγονός ότι αυτά τα χρήματα προέρχονται κατά 95% από την φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων και μόνο το 5% από την φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου;
• Αναδείξατε και αντιπαλέψατε μαζί με το λαό και τους μαζικούς του φορείς, το γεγονός ότι η τιμολόγηση από τη ΔΕΗ για το ηλεκτρικό ρεύμα στις ΔΕΥΑ γίνεται με το οικιακό τιμολόγιο, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει σε εξευτελιστικές τιμές το ρεύμα στους «αναξιοπαθούντες» βιομηχάνους; Κάθε χρόνο η ΔΕΥΑ Σπάρτης μας είπατε ότι πληρώνει 1.000.000€ στη ΔΕΗ. Η διαφορά μεταξύ οικιακού και βιομηχανικού ρεύματος θα κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος από τα χρήματα που λείπουν κάθε χρόνο, με βάση την μελέτη σας.
• Διεκδικήσατε ποτέ οι ΔΕΥΑ να στελεχώνονται από μόνιμους εργαζόμενους με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα και οι οποίοι θα πληρώνονται από το κεντρικό κράτος; (Είπαμε τα έσοδα του κεντρικού κράτους, είναι χρήματα των εργαζομένων. Μη κάνετε όλοι σας πως το ξεχνάτε!) Η έλλειψη εργαζομένων και σκαπτικών μηχανημάτων οδηγεί στο γεγονός «και οι πιο απλές τομές εδάφους, να γίνονται με συμβάσεις με ιδιώτες-εργολάβους, με τεράστιο κόστος» όπως λέει και ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ σε ανακοίνωσή του πριν λίγες ημέρες. Οι εργαζόμενοι από 37 το 2010, σήμερα είναι 30.
• Αντιπαλέψατε ποτέ την επιβολή του πρόσθετου ειδικού τέλους 80% στα τιμολόγια κατανάλωσης του νερού, την επιβάρυνση του ειδικού τέλους, του πάγιου και του τέλους αποχέτευσης με ΦΠΑ 24% και το 13% στην τιμή του νερού που όλα μαζί καταλήγουν στην πληρωμή του νερού ως χρυσάφι;

Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής, προβάλλουμε τη θέση ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και η διαχείρισή του προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο. Σ’ αυτό το πλαίσιο, ο Ενιαίος Κρατικός Φορέας Διαχείρισης του νερού θα σχεδιάζει, θα υλοποιεί και θα ελέγχει τη διαχείριση του νερού, με γνώμονα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών. Για να ανοίξει ο δρόμος προς αυτήν τη μόνη ελπιδοφόρα διέξοδο της εργατικής εξουσίας, οι σημερινοί αγώνες ενάντια σε κάθε μορφή άμεσης ή έμμεσης ιδιωτικοποίησης των ΔΕΥΑ , οι αγώνες για φθηνό ποιοτικό νερό για όλους τους εργαζόμενους, για πλήρη σταθερή εργασία των εργαζόμενων στον κλάδο, πρέπει να στοχεύουν στη συνολική ανατροπή της κοινοτικής πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού.

Λαϊκή Συσπείρωση