Λαμπιόνια στους δρόμους, στολισμένες βιτρίνες, χαρούμενες μελωδίες στο ραδιόφωνο, οι πρώτες εορταστικές μυρωδιές στους φούρνους και όπως κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, μία γλυκιά προσμονή. Έρχονται Χριστούγεννα! Σίγουρα, η πιο όμορφη περίοδος του χρόνου και φυσικά, οι πιο λαμπερές γιορτές του έτους για τα μικρά παιδιά, αλλά και για εκείνους τους ενηλίκους που αισθάνονται ακόμη παιδιά. Ημέρες χαράς κι αισιοδοξίας, όπως συνηθίζουμε να λέμε, αλλά …
Σίγουρα όχι για όλους, όχι για το σύνολο της σύγχρονης κοινωνίας. Μια ματιά γύρω μας και θα πειστούμε ότι τίποτα πια δεν θυμίζει εκείνη την παλιά, ρομαντική και αυθεντικά χαρούμενη εποχή. Ίσως, αν ονειρευτούμε, αν κλείσουμε τα μάτια και κυρίως, αν σβήσουμε την τηλεόραση, τότε να σταματήσουμε να επιβαρύνουμε την ψυχολογία μας με όλα εκείνα τα άγρια σημεία των καιρών. Ειδήσεις που μιλούν για ενδοοικογενειακή βία, ηλεκτρονικό έγκλημα, δολοφονίες, ληστείες και συμπτώματα μίας άρρωστης κοινωνίας που βαδίζει προς το άγνωστο, ίσως ακόμη και προς ένα νέο Μεσαίωνα.
Μπροστά σε όλα αυτά, δεν είναι λίγες οι φορές που θα ευχόμασταν να μπορούσε με κάποιο τρόπο να σταματήσει ο κόσμος, για να κατεβούμε, για να χαμογελάσουμε, για να βρούμε ξανά το χαμένο εαυτό μας. «Δεν φταίω εγώ», «δεν φταις εσύ», μα ποιος φταίει τελικά; Το εύκολο είναι να αποποιηθούμε των ευθυνών μας και να ισχυριστούμε ότι δεν αποτελούμε εμείς μέρος των προβλημάτων που άλλοι δημιούργησαν. Ο τεμπέλης, ο αμαθής, ο μίζερος, ο κακοπροαίρετος, ο διεφθαρμένος και πάει λέγοντας.
Ακόμη κι αν αποδεχτούμε την παραπάνω άποψη (που σίγουρα δεν αληθεύει), ας ξεκινήσουμε να αισθανόμαστε μέρος της αλλαγής που θα θέλαμε να δούμε στον κόσμο. Ας σπάσουμε την εύκολη σιωπή μας, μπροστά σε κάθε περιστατικό βίας και καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ας φιλτράρουμε την πληροφορία, για να ελέγχουμε τα fake news, ας σταματήσουμε να κρυφοκοιτάζουμε την «κατσίκα» του γείτονα κι ας ασχοληθούμε με τη δική μας, ας βάλουμε το δικό μας μικρό λιθαράκι σε μία κοινωνία που είναι έτοιμη να εκραγεί. «Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω», έγραφε κάποτε ο Καζαντζάκης.
Επίκαιρα όλα τα παραπάνω, θα σκεφτείτε! Λόγια που ψιθυρίζουμε και γράφουμε κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η ευθύνη δεν έχει εποχή. Η ανθρωπιά δεν καταλαβαίνει μόνο από Χριστούγεννα. Ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας και τα βλέφαρά μας, ας κοιτάξουμε κατάματα την ουσία της ζωής και της κοινωνίας κι ας γίνουμε η αφορμή να χαμογελάσει ένα παιδί, ένας μεγάλος άνθρωπος, ο φίλος, ο άγνωστος, ο περαστικός. Αν το θέλουμε πραγματικά, θα βρούμε τον τρόπο!
Καλά Χριστούγεννα, φίλοι μου! Η μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης είναι εδώ!
Ακολουθήστε το FLYNEWS στο Google News και παρακολουθήστε όλες τις εξελίξεις