Βασίλεψε ο Αυγερινός
ως βασιλεύει η Πούλια
τ’ άστρα τ’ ουρανού
και τα θαλασσοπούλια .
Γιωργάκη μου , νικήθηκες απ’ τον θάνατο . Έφυγες και είμαστε χωρίς τη συντροφιά σου . Τριάντα ολόκληρα χρόνια πάλευες με τον Χάροντα . Πάντα του ξέφευγες , πάντα τον ξεγελούσες . Κάθε φορά , την ημέρα των γενεθλίων σου … «πάει και φέτος» έλεγες .
Σαν άλλος Διγενής , που παππούδες και γιαγιάδες μάς τον παρουσίαζαν να παλεύει σε μαρμαρένιο αλώνι και πολλές φορές να νικάει τον Χάρο και στο τέλος να πέφτει στη γη σαν το δένδρο , έτσι και συ πάλεψες .
Μια Τετάρτη μεσημέρι , στις 27 του Γενάρη , εκεί στο ψυχρό δωμάτιο της εντατικής στην Αθήνα , τα έβαλες μαζί του αποβραδίς . Είμαι σίγουρη πως είχες απέναντί σου έναν γενναίο αντίπαλο . Αυτός καβάλα στο μαύρο του άτι και με το κοντάρι στο χέρι κι εσύ στο κρεβάτι του πόνου . Όμως είχαμε πει πως τον θάνατο δεν τον φοβόμαστε . Είμαι σίγουρη πως κονταροχτυπήθηκες πολλές φορές μαζί του σαν άλλος Διγενής . Όμως πέταξες στους αιθέρες κι έγινες ένα φωτεινό αστέρι , το πιο λαμπερό . Όπως ήσουν στη γη . Έτσι λέει η Μελιτινούλα σου :
-Κοίτα , γιαγιά , πώς λάμπει ο παππούς στον ουρανό !!! Μας προσέχει από εκεί ψηλά!!!
Το Χριστινάκι σου , τα παιδιά σου τ’ αγαπημένα , όλους τους συγγενείς και φίλους, που σ’ αγαπάνε .
Στο δρόμο δεν ακούω τα βήματά σου , στη βεράντα άδεια η θέση σου , η Σκλαβική μοιάζει να κοιμάται , γιατί ΕΣΥ δεν θα περιφέρεσαι στις ανθισμένες πορτοκαλιές της . Όμως μες στην ψυχή μας υπάρχεις και είναι σαν να βρίσκεσαι παντού .
Τώρα είσαι ψηλά στον Ουράνιο Πατέρα , παρέα με τους γονείς σου , τα φιλαράκια σου , να παίζει ο Νιόνιος μουσική , ο Σούμπασης κι όλο το σινάφι να τραγουδάτε το «Πιτσιρικάκι» .
Πάντα θα έχεις μια «καληνύχτα» και το πρωί μια γλυκιά «καλημέρα» από τη Μαρούλα σου , την ξαδέρφη σου .
Μαρία Λαμπροπούλου
Ακολουθήστε το FLYNEWS στο Google News και παρακολουθήστε όλες τις εξελίξεις