Σσσσσσσσσ, η Τρίπολη κοιμάται …

Ποιο Πανεπιστήμιο; Ποια έδρα; Ποια τμήματα και σχολές; Εδώ έχουμε εκλογές. Δημοτικές, περιφερειακές, ευρωεκλογές. Εδώ έχουμε κόμματα που δεν πρέπει να δυσαρεστήσουμε. Το καλό της πόλης θα κοιτάμε; Τι ξεπερασμένες αντιλήψεις είναι αυτές;

Η πόλη κοιμάται και την ίδια ώρα μπαίνουν οι βάσεις για να χάσουμε ένα τεράστιο κεκτημένο, την έδρα του Πανεπιστημίου. Όχι τώρα, αλλά μελλοντικά. Άλλωστε, ένα σχέδιο για να υλοποιηθεί ολοκληρωτικά έχει συγκεκριμένα βήματα.

Αλήθεια πόσο μεγάλη ασέβεια για μια πόλη που πάλεψε με νύχια και με δόντια, επί πολλά χρόνια, από τότε που έχασε την Παιδαγωγική Ακαδημία, για να γίνει αυτό το ΑΕΙ;

Χωρίς ίχνος τοπικισμού, θα γράψω ότι αν δεν υπήρχε η Τρίπολη, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου δεν θα είχε ιδρυθεί.

Η Τρίπολη το διεκδίκησε (ποιος ξεχνά τον δάσκαλο Νικήτα Μπέτσα κι άλλους Τριπολίτες που έδιναν καθημερινά αγώνες για να πετύχουμε το όνειρο) και η Τρίπολη το κέρδισε (αν δεν ήταν ο Δημήτρης Ρέππας δίπλα στον Σημίτη, θα είχε προχωρήσει η ίδρυση του ΠΑ.ΠΕΛ.;).

Κι έρχεται τώρα μία Κυβέρνηση και φέρνει ένα σχέδιο νόμου που με πολύ έντεχνο τρόπο δημιουργεί … συνέργειες ανάμεσα στα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Πελοποννήσου (Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ) με το ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος.

Με απλά λόγια, είναι το πρώτο βήμα να κουνήσουμε μαντήλι στην έδρα. Το επόμενο βήμα θα είναι η συγχώνευση του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με το Πανεπιστήμιο Πατρών.

Και τότε, ξεχάστε την έδρα. Ξεχάστε την Τρίπολη. Η Πάτρα θα είναι η μεγάλη κερδισμένη. Είναι η πόλη με τα περισσότερα «κουκιά» (ψήφους) και κατά συνέπεια, δεν μπορεί κανείς να στραφεί εναντίον της.

Νομίζετε τυχαία λέει ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος ότι «ο νομοσχέδιο αυτό ανοίγει το δρόμο για τη μεταφορά της έδρας του εκτός Τρίπολης και τη συνολική υποβάθμισή του»; Τίποτα δεν γράφει τυχαία ο Οδυσσέας.

Αυτά τα γράφω τώρα (ημέρα ψήφισης του σχεδίου νόμου στη Βουλή), διότι σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές πρέπει όλοι να μιλήσουμε. Η σιωπή είναι συνενοχή. Και όταν μελλοντικά κλαίμε πάνω από τη χαμένη έδρα, τότε θα είναι αργά.

Μακάρι όλοι αυτοί οι φόβοι, να διαψευστούν. Μακάρι …

Μηνάς Αρτόπουλος