Επί 37 ολόκληρα χρόνια (1982-2019) ο δήμος Σπάρτης αδυνατεί να κατανοήσει πως το «ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ» , από μόνο του και κατ’ αποκλειστικότητα , βάζει τα πλαίσια , τα όρια και τους στόχους διεξαγωγής του , μέσα στα οποία βρίσκονται (φυσικά) ο τερματισμός και η τελετή λήξης , που είναι αποκλειστική ευθύνη του δήμου .
Αυτά τα αυστηρά και αδιαπραγμάτευτα πλαίσια είναι η ιστορική του καταβολή και ο κλασικός αθλητικός του χαρακτήρας , ο οποίος πατάει πάνω στην Ολυμπιακή Ιδέα , στις Αξίες του Ολυμπισμού , στο «ευ αγωνίζεσθαι» , στο Αθάνατο Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα που είναι ο Πατέρας «του Ωραίου , του Μεγάλου και τ’ Αληθινού» , στην Ειρήνη και , τέλος , στη Συναδέλφωση και τη Φιλία των Λαών .
Συνεπώς οποιοδήποτε δρώμενο που αφορά την τελετή τερματισμού και λήξης του «ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ» δεν μπορεί παρά να υποτάσσεται στους κανόνες που αυτό θέτει και να υπηρετεί τις Αρχές , τις Αξίες και τα Μηνύματα που μεταφέρει στο «Σήμερα» .
Όταν ο Δήμος Σπάρτης κατανοήσει αυτήν την απλή αλλά εξόχως σοβαρή και σπουδαία Αλήθεια , θα καταφέρει (σίγουρα) με τις τελετές τερματισμού και λήξης του «ΣΠΑΡΤΑΘΛΟΝ» να φανεί (επιτέλους) αντάξιος αυτής μεγάλης και σημαντικής αθλητικής διοργάνωσης και «ν’ ανάψει» το Ολυμπιακό Φως τόσο στο σημείο τερματισμού , μπροστά στο Άγαλμα του Λεωνίδα , όσο και στην Πλατεία της Σπάρτης , κατά την τελετή λήξης , μπροστά στο Άγαλμα του Σπαρτιάτη Πολεμιστή των Θερμοπυλών , ο οποίος τέσσερα ολόκληρα χρόνια (!!!) περιμένει από τον δήμο να του ξαναβάλει στο χέρι το σπαθί που του αφαίρεσαν σύγχρονοι ανιστόρητοι και απάτριδες , νεοέλληνες βάνδαλοι .
Βαγγέλης Μητράκος
Ακολουθήστε το FLYNEWS στο Google News και παρακολουθήστε όλες τις εξελίξεις