Ο Δήμος Σπάρτης έχασε την προθεσμία για δρόμο στο Γεωργίτσι;

Στην τοπική Κοινότητα Γεωργιτσίου Λακωνίας, ο δρόμος Γεωργίτσι – Πελλάνα μέσω του γηπέδου- Κοτρώνια Γεωργιτσίου, είχε προταθεί από τον Δήμο Σπάρτης για το χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης. Ωστόσο αρκέστηκαν στην πρόταση, καθώς έχασαν την προθεσμία υποβολής επικαιροποιημενης μελέτης και το έργο απενταχθηκε από το πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης, αφού παρήλθε η προθεσμία υποβολής των απαραίτητων δικαιολογητικών.

Πρόκειται για την ολοκλήρωση ενός δρόμου ήσσονος σημασίας, αφού ενώνει δύο χωριά Γεωργίτσι και Πελλάνα και το τουριστικό χωριό Γεωργίτσι με την έξοδο Πελλάνας, δηλαδή με τον αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας Λεύκτρο – Σπάρτη, διευκολύνοντας την πρόσβαση προς Σπάρτη και προς Αθήνα. Ο δρόμος αυτή τη στιγμή είναι ημιτελής, διότι έχει ασφαλτοστρωθει ο μισός δρόμος και απομένει το υπόλοιπο τμήμα του δρόμου, για την ολοκλήρωση.

Ο Δήμος Σπάρτης έχασε όμως τις προθεσμίες (παρέλευση προθεσμίας) και οι κάτοικοι, επισκέπτες του Γεωργιτσίου και Πελλάνας, έχασαν την ευκαιρία της ολοκλήρωσης ενός σημαντικού έργου, αναγκαίου για την περιοχή. Τα τοπικά συμβούλια των κοινοτήτων, γιατί δεν πίεσαν, γιατί δεν φώναξαν;;;;

Πρόκειται για κρατικά χρήματα τα οποία χάνονται, εις βάρος των χωριών μας, με ευθύνη του Δήμου Σπάρτης. Το πρόγραμμα Αντώνης Τρίτσης, απευθύνεται στους δήμους και τις περιφέρειες, με στόχο την υλοποίηση σημαντικών έργων. Δήμος Καλαμάτας, Δήμος Τρίπολης κ.α. έχουν ήδη δημοπρατήσει πολλά έργα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Βασικός σκοπός του νέου προγράμματος ανάπτυξης και αλληλεγγύης της αυτοδιοίκησης με το συμβολικό όνομα «Αντώνης Τρίτσης» είναι η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού αναπτυξιακής προοπτικής και κοινωνικής αλληλεγγύης μέσω των φορέων της αυτοδιοίκησης.

Η βελτίωση και ο εκσυγχρονισμός των βασικών υποδομών των ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού των Συνδέσμων Δήμων και των νομικών προσώπων των ΟΤΑ, με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ασφάλεια και ποιότητα ζωής των πολιτών. Αφιερωμένο στον Δήμο Σπάρτης: “Στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βροντα”.” Σε κάποιον χάριζαν έναν γάιδαρο και τον κοιτούσε στα δόντια”.

Μετά τιμής,

Μαρία Κανελλάκου

*Οι απόψεις που δημοσιεύονται εκφράζουν το συντάκτη κάθε άρθρου και δεν αποτελούν συμπεράσματα ρεπορτάζ ή τοποθέτηση της ιστοσελίδας.