Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες εργαζόμενους σε όλη τη χώρα από κάθε κλάδο που έδωσαν με επιτυχία μια ακόμη απεργιακή μάχη σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ζητώντας να αποσυρθεί εδώ και τώρα ο κατάπτυστος νόμος Κατρούγκαλου-Βρούτση που ενταφιάζει την Κοινωνική Ασφάλιση για τους σημερινούς εργαζόμενους και αυριανούς συνταξιούχους. Ένας νόμος με τον οποίο η κυβέρνηση καταργεί όποια προστασία και κοινωνική κατάκτηση στην ασφάλιση είχε απομείνει, μετατρέποντάς την σε προσωπική υπόθεση, κάνοντάς την “επένδυση” και τζόγο, στέλνοντας τελικά τους εργαζόμενους στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών.
Αυτή η απεργιακή μάχη δόθηκε υπό την πίεση της εργοδοτικής τρομοκρατίας, την ωμή παρέμβαση της κυβέρνησης στο εργατικό κίνημα, την ανοιχτή στήριξη στην κυβέρνηση και την απεργοσπαστική στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και των μηχανισμών της. Όλοι αυτοί θέλουν να επιβάλλουν σιωπητήριο ώστε οι αντεργατικοί νόμοι, όπως αυτός, να περνούν χωρίς αντιδράσεις, χωρίς κινητοποιήσεις…
Απέτυχαν παταγωδώς!
Το ασφαλιστικό είναι η ζωή μας… δεν θα αφήσουμε να μας την κλέψουν!
Οι δυνάμεις μας στο Εργατικό Κέντρο Λακωνίας και το ταξικό κίνημα της περιοχής μας από την πρώτη στιγμή αυτής της επίθεσης στην Κοινωνική Ασφάλιση, κάλεσαν ανοιχτά τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να δώσουν αγωνιστική απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης.
Ενημερώσαμε με εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, στα καταστήματα της πόλης, σε καφετέριες και γειτονιές πως το ασφαλιστικό αφορά όλο το λαό, δεν είναι μόνο η σύνταξη. Είναι η υγεία, είναι η πρόνοια, είναι η νοσηλεία σε νοσοκομείο, τα φάρμακα, η προστασία της μητρότητας, τα εμβόλια.
Η απόφαση για απεργιακή απάντηση από δεκάδες Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Σωματεία, πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα, θα έπρεπε να βρει αμέσως σύμμαχο το Εργατικό Κέντρο του νομού μας. Η εκφυλισμένη όμως σύστασή του κάνει την αναγκαία αυτή αντίδραση να μοιάζει …άπιαστο όνειρο.
Η παθητική στάση και η απραξία που διατηρεί εδώ και καιρό η ηγετική παράταξη του Εργατικού Κέντρου Λακωνίας τηρήθηκε και σε αυτήν την περίπτωση: δεν έβγαλε “άχνα” για το ασφαλιστικό, δεν κούνησε ούτε το μικρό της δαχτυλάκι ούτε καν για να ενημερώσει τους εργαζόμενους , δεν μπήκε καν στη διαδικασία να συγκαλέσει Δ.Σ. ώστε να συζητηθεί το θέμα, δεν θέλησε να καλέσει τα σωματεία και τα διοικητικά τους συμβούλια να εκφράσουν την άποψή τους, τις διαθέσεις τους, τις ανησυχίες των εργαζομένων που εκπροσωπούν. Και φυσικά, ούτε κουβέντα για απεργιακή κινητοποίηση, όσο κι αν οι δυνάμεις μας πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση.
Μάλιστα, για να μπερδέψει όσους από τους εργαζόμενους μπορεί ακόμη να ξεγελάσει, εξέδωσε μια ανακοίνωση που ξεπερνά τα όρια της θρασύτητας. Σε αυτήν την ανακοίνωση το προεδρείο του Εργατικού Κέντρου Λακωνίας δηλώνει «συμπαραστάτης στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στο δημόσιο», θέτοντας εκτός δικαίου αγώνα τους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα γιατί άλλο «συμπαραστάτης» και άλλο «συμμέτοχος» σε μια αγωνιστική δράση. Επίσης, εκφράζει τη βεβαιότητα πως «ο μόνος δρόμος που μας απομένει για να ανατρέψουμε τις νέες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις είναι ο δρόμος του αγώνα» ξεχνώντας φυσικά να υπογραμμίσει πως αυτός είναι και ο μόνος δρόμος που δεν ακολουθεί. Όλα αυτά μάλιστα τη στιγμή που στην ίδια ανακοίνωση παραδέχεται πως το νέο ασφαλιστικό αφορά και τους ιδιωτικούς υπαλλήλους. Δεν μας λέει όμως, γιατί δεν έχει κάνει τίποτα ως σήμερα για να υποστηρίξει τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων, για να ανατρέψει το νέο ασφαλιστικό και για να πάρει τελικά αυτόν τον δρόμο του αγώνα! Εκτός εάν στην έννοια της λέξης «αγώνας» προσδίδει μεταφυσικές ιδιότητες…
Ο ρόλος του Εργατικού Κέντρου δεν είναι να λειτουργεί ως γραφείο εύρεσης κακοπληρωμένης εργασίας και μάλιστα μακριά από ΣΣΕ και δικαιώματα για τον εργαζόμενο ή ως σύμβουλος διαχείρισης «διαπροσωπικών» κρίσεων αλλά η υπεράσπιση και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων με συλλογικές διαδικασίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του εκφυλισμού του εργατικού κινήματος στο νομό μας αποτελεί η λειτουργία του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Λακωνίας, στο οποίο την απόλυτη πλειοψηφία του Δ.Σ. κατέχει η ηγετική παράταξη του Εργατικού Κέντρου, που, αν και το μεγαλύτερο και πολυπληθέστερο σε μέλη σωματείο του νομού αποτελεί σωματείο – φάντασμα που συνεδριάζει και αποφασίζει μόνον ενόψει και με μοναδικό θέμα τις αρχαιρεσίες του με μοναδικό στόχο την διαμόρφωση συσχετισμών στο Ε.Κ. και στη ΓΣΕΕ μέσω της εκλογής αντιπροσώπων.
Τελικός σκοπός είναι η ενίσχυση της ηγετικής ομάδας της ΓΣΣΕ. Αυτής της συνδηκαλιστικής μαφίας που για να κάνει ακόμα πιο ξεκάθαρο τον ρόλο της, κρυφά από τους εργαζομένους, έρχεται προκλητικά με θράσος και ανακοινώνει τη διεξαγωγή του 37ου Συνεδρίου. “Συνέδριο” λίγων ωρών με άγνωστους συνέδρους και χωρίς ημερήσια διάταξη, χωρίς συζήτηση, χωρίς τοποθετήσεις από τους αντιπροσώπους των εργατών. «Συνέδριο» που θέλουν να έχει μια κάλπη που θα τη φυλάνε τα ΜΑΤ. «Συνέδριο» που θα έχει τις ευλογίες του πρωθυπουργού και του ΣΕΒ.
Ας γνωρίζουν ότι οι εργαζόμενοι δεν θα μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα. Το απόστημα των νόθων, των εργοδοτικών και των ανύπαρκτων συνδικάτων θα σπάσει με τη μόνη καθαρή λύση που φοβούνται, τη μαζική παρουσία των ίδιων των εργαζομένων.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες, να μπούνε στον αγώνα για την πάλη με κριτήριο τις δικές τους ανάγκες στην εργασία και τη ζωή με σύγχρονα δικαιώματα. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Να παλέψουμε όλοι μαζί για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές. Να αποσυρθεί ο κατάπτυστος νόμος Κατρούγκαλου – Βρούτση.
Να δυναμώσει ο αγώνας για Υγεία – Πρόνοια δημόσια και δωρεάν. Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, αποκλειστικά δημόσια και υποχρεωτική.
Η μάχη που δίνουμε είναι μάχη ελπίδας, αφορά τις ανάγκες της τάξης μας και θα τη συνεχίσουμε για όσο χρειαστεί!
ΣΠΑΡΤΗ 19/2/2020
Ακολουθήστε το FLYNEWS στο Google News και παρακολουθήστε όλες τις εξελίξεις