ΠΑΜΕ: Δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, γονείς, εργαζόμενοι,
Kαι τη φετινή χρονιά τα προβλήματα στα νηπιαγωγεία είναι εκρηκτικά. Mεγάλος αριθμός παιδιών προνηπιακής ηλικίας είναι εκτός των δημόσιων νηπιαγωγείων μια και οι δημόσιες δομές δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες.

Ταυτόχρονα, το αστικό κράτος στην αυγή του 21ου αιώνα ούτε αναγνωρίζει ούτε εκπληρώνει την ανάγκη ολα τα προνήπια να έχουν μία θέση στο  νηπιαγωγείο να έχουν με ευθύνη του κράτους συγκροτημένη παιδαγωγική παρέμβαση.

Τα κενά στο παιδαγωγικό προσωπικό μεγεθύνονται. Καλύπτονται ευκαιριακά από το αρμόδιο Υπουργείο. Πληθαίνουν οι εργαζόμενοι με ευκαιριακές εργασιακές σχέσεις και διάρκεια. Οξύνεται το πρόβλημα της σχολικής στέγης. Στα λειτουργούντα νηπιαγωγεία τα νήπια στοιβάζονται στα τμήματα (25 και 26 νήπια). Λόγω της ανυπαρξίας δομών ειδικής αγωγής (τμήματα ένταξης, ειδικά νηπιαγωγεία) παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, που χρήζουν ειδικής βοήθειας, αφήνονται στην τύχη τους και στο φιλότιμο των νηπιαγωγών. Μέσα σε συνθήκες της απόλυτης μείωσης χρηματοδότησης των σχολείων, τα νηπιαγωγεία είναι εκείνα που περισσότερο από όλες τις βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης ακουμπάνε όλο και πιο πολύ στην τσέπη των γονιών για να μπορέσουν να λειτουργήσουν στοιχειωδώς. Η  «Λίστα του Νηπιαγωγείου» έχει γίνει τρόμος για τους γονείς.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση ξεδιάντροπα και με θράσος μιλάει για αναβάθμιση της εκπαίδευσης και της Προσχολικής Αγωγής και φέρνει τη λεγόμενη αξιολόγηση! Ποιον άραγε ακόμη μπορεί να ξεγελάσει! Ο μοχλός της αξιολόγησης ένα στόχο έχει. Να μετατρέψει τα νηπιαγωγεία  και το σύνολο της δημόσιας εκπαίδευσης σε «μαγαζιά» που θα τα αλώνουν εταιρείες, χορηγοί. Με λόγο και παρέμβαση στις λειτουργίες και στο περιεχόμενο της αγωγής και της  εκπαίδευσης. Γονείς «πελάτες», με  το χέρι πάντα βαθιά στην τσέπη. Παιδιά παραδομένα στις “αξίες” της αγοράς, της υποταγής, του ανταγωνισμού.   

Οι αλλαγές στο νηπιαγωγείο πάνε μαζί με τις αντιδραστικές αλλαγές στο σχολειό, με τις αντιδραστικές ανατροπές στο μεροκάματο, τις εργασιακές σχέσεις, την μονιμοποίηση της ανεργίας, τις ανατροπές στην υγεία και την πρόνοια, με τη φοροληστεία του λαού. Προετοιμάζουν τα παιδιά μας για το μέλλον. Οι αντιδραστικές κατευθύνσεις στο αναλυτικό πρόγραμμα του νηπιαγωγείου δεν πρέπει να συμπαρασύρουν κανέναν τίμιο παιδαγωγό. Εκπαιδεύουν από τη νηπιακή του ηλικία το παιδί στις περίφημες δεξιότητες που θέλουν να έχει ως ενήλικας. Δεξιότητες, όχι Γνώση. «Ο χρόνος είναι χρήμα» προστάζουν οι κατευθύνσεις της ΕΕ. Γραφή, ανάγνωση, αρίθμηση, ξένη γλώσσα σε πεντακόσιες λέξεις και χειρισμό του υπολογιστή θέλουν οι επιχειρήσεις. Κοινωνικοποίηση και αγωγή του παιδιού προσαρμοσμένη στις  ανάγκες της αγοράς και των επιχειρήσεων.

Γι’ αυτό και η «παιδαγωγική» των σχολικών συμβούλων έχει οδηγό τα προγράμματα της ευρωπαϊκής ένωσης (Κομένιους 2, υπολογιστές, πρότζεκτ, ατομικά μονοπάτια) κ.τ.λ. Καίνε και σμπαραλιάζουν το μυαλό και τη συνείδηση των παιδιών από νωρίς. Στα σημερινά παιδιά βλέπουν τον αυριανό εργαζόμενο. Που θα αποδέχεται ως κοινωνικό νόμο την αέναη περιπλάνηση μεταξύ ανεργίας και υποαπασχόλησης. Που σκέφτεται, ζει και ταυτίζεται με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των επιχειρήσεων.
Σε αυτή την άθλια πραγματικότητα δε μπορούμε ούτε πρέπει να συναινέσουμε. Η ζωή και το μέλλον των παιδιών μας αφορά. Σε αυτή την υπόθεση έχουμε προσωπική και παιδαγωγική ευθύνη. Να ένας ακόμη λόγος που λέμε όχι στην «αξιολόγηση». Γιατί φέρνει ένα σκάρτο κόσμο και το μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.

Το «νέο νηπιαγωγείο» έχει δείξει ήδη τα δόντια του σε εμάς και τα παιδιά. Ανεργία και δουλειά υπό προθεσμία για χιλιάδες νέους συναδέλφους, η αξιολόγηση, η κατάργηση οργανικών θέσεων, οι απολύσεις αφορούν και τις νηπιαγωγούς, αντιδραστικοποίηση του επιστημονικού έργου, εντατικοποίηση της δουλειάς με ορατά επικίνδυνα τα αποτελέσματα για τον ψυχισμό των παιδιών.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, γονείς,
Η Προσχολική ηλικία και Αγωγή, είναι η πιο κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη του παιδιού. Ο χαρακτήρας του ανθρώπου διαμορφώνεται στα πρώτα χρόνια της ζωής του.

Ο Λέων Τολστόι λέει χαρακτηριστικά «Μήπως δεν απόκτησα τότε όλα εκείνα, που είναι τώρα η ζωή μου; Και απέκτησα τότε τόσα πολλά, τόσο γρήγορα. Από την ηλικία του πεντάχρονου ως τη σημερινή μόνο ένα βήμα».
Είναι ώριμη ανάγκη και εφικτή ως δυνατότητα σήμερα να ικανοποιηθεί η ανάγκη του  παιδιού και της οικογενείας για αγωγή, φροντίδα, ομαλή κοινωνικοποίηση, γνώση. Μέσα από ένα σύγχρονο ενιαίο υποχρεωτικό, δημόσιο σχολειό και ένα σύστημα προσχολικής αγωγής για όλα τα παιδιά. Υπάρχει ακόμη σήμερα ένα διευρυμένο σε αριθμό και υψηλά εκπαιδευμένο επιστημονικό δυναμικό που μπορεί να το στηρίξει. Υπάρχουν και οι πόροι για να στηθεί στέρεα και να εξελίσσεται. Ένα είναι σήμερα το εμπόδιο. Η ακόρεστη διάθεση των επιχειρηματικών ομιλών και των ανθρώπων που τις διαφεντεύουν για κέρδη. Αξίζει να αναμετρηθούμε μαζί τους για να ανοίξουμε το δρόμο για το μέλλον των παιδιών μας.

Πλαίσιο Πάλης για την Προσχολική Αγωγή:

•Ενιαία, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά. Όχι στο «νηπιαγωγείο» της Ε.Ε., των επιχειρήσεων, της κινητικότητας εκπαιδευτικών-νηπίων. Να αποσυρθεί το νέο αναλυτικό πρόγραμμα του νηπιαγωγείου, είναι επικίνδυνο για την ομαλή ανάπτυξη και τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού.

•Γενναίο πρόγραμμα ανάπτυξης των δομών του νηπιαγωγείου για να γίνει επιτέλους  πράξη η δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή για όλα τα παιδιά. Μαζικοί διορισμοί μόνιμων νηπιαγωγών.15 παιδιά ανά τμήμα. Δύο νηπιαγωγοί στα τμήματα που σήμερα έχουν 25 παιδιά.

•Τμήματα ένταξης και ειδικά νηπιαγωγεία για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, που οι οικογένειες εξαναγκάζονται να τα κρατούν στο σπίτι ή πέφτουν θύματα των ΜΚΟ και της εκκλησίας. Η λειτουργία των ολοήμερων νηπιαγωγείων πρέπει να καλύπτει πρώτα και κύρια της ανάγκες του παιδιού, με πλήρη σίτιση όλων των παιδιών στο σχολείο, με μαγειρεία και τραπεζαρία, με διασφάλιση χώρων ξεκούρασης, με βοηθητικό προσωπικό, με υγιεινή διαμονή.

•Καμία νηπιαγωγός να μη συνδράμει να περάσει η αξιολόγηση και η αυτοαξιολόγηση. Καμία διαφοροποίηση στο νηπιαγωγείο και στο σχολείο.

•Κατάργηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Έξω οι επιχειρήσεις από τα νηπιαγωγεία. Χρηματοδότηση από τις σχολικές επιτροπές για τις λειτουργικές ανάγκες κι όχι από την τσέπη των γονιών. Τα κονδύλια του ΕΣΠΑ να αξιοποιηθούν για να στηρίξουν και να διευρύνουν τις μόνιμες δομές της Προσχολικής Αγωγής και όχι για την αποδόμησή της!

•Πρόληψη υγείας, δωρεάν εμβολιασμοί για όλα τα παιδιά. Διασφάλιση δωρεάν δεκατιανού γεύματος για όλα τα παιδιά μέσα από τις δομές των δήμων με χρηματοδότησή τους από το κράτος.

•Νομοθετική κατοχύρωση του ωραρίου της νηπιαγωγού. Καμία επέκταση.

•Πλήρη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Καμία κινητικότητα–διαθεσιμότητα–απόλυση! Όλοι οι νηπιαγωγοί σε μόνιμη οργανική θέση. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων νηπιαγωγών.