Εις τη μνήμη του Ιερέως Παναγιώτη Ρούτση

Του Μητροπολίτη κκ Ευσταθίου

Ένας λαμπρός κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεώς μας απεβίωσε και την 15η Μαΐου ημέρα Τετάρτη η ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος και όλη η Σπάρτη τον κατευόδωσε στο ταξίδι της αιωνιότητας.

Ο π. Παναγιώτης Ρούτσης σε ηλικία 69 ετών εγκατέλειψε την γη και τα της γης και απολαμβάνει ήδη τα αγαθά τα οποία ο Κύριος μας έχει ετοιμάσει για τους εκλεκτούς του.
Εστόλιζε με την χρήσιμη και ωφέλιμη παρουσία του την Ιερά Μητρόπολή μας, την ιστορική μας Σπάρτη και την ενορία του Αγίου Σπυρίδωνος για 45 περίπου χρόνια, ενώ ταυτόχρονα τιμούσε την γενέτειρά του τα Ανώγεια με τον επαινετικό γι΄αυτά λόγο του και με την αρετή του.
Η εργατικότητά του, η αφοσίωση στο καθήκον του, το ήθος του, η θεολογική και φιλολογική του κατάρτιση, η ευφράδεια του και ο ασυνήθιστος λόγος του, ως κήρυγμα και ως διάλεξη, όλα αυτά τα προσόντα και χαρίσματα που εκαλλιέργησε με ανύσταχτη φροντίδα, τον είχαν κατατάξει στην πρώτη σειρά των κληρικών της Μητροπόλεώς μας.
Άριστος εργάτης της τοπικής μας Εκκλησίας και πολύτιμος συνεργάτης του Μητροπολίτου του, αφού οποιαδήποτε διακονία του ανετέθη την έφερνε σε αίσιο πέρας.
Σύμβουλος θετικός, με λόγο ειλικρινή και ενέργειες ρεαλιστικές, εβοήθησε την καλή πορεία της Ιεράς Μητροπόλεως μας, ως μέλος του Μητροπολιτικού Συμβουλίου, ως μέλος του Επισκοπικού Δικαστηρίου και ως υπεύθυνος επιμελητής της εκδόσεως του περιοδικού «Όσιος Νίκων ο Μετανοείτε».
Επαιδαγώγησε χιλιάδες παιδιά της περιοχής μας σαν κατηχητής, μα προπάντων ως καθηγητής φιλόλογος και θεολόγος και έδωσε στην σημερινή σεισμική νεολαία ότι ωραίο είχε η ψυχή του και ότι ωφέλιμο χρειαζόταν.
Η προσφορά του δεν είναι εύκολο να αποτιμηθεί γιατί όπως είπε ο αρχαίος σοφός είναι δύσκολο να επαινέσει κανείς με λόγια αυτόν που διακρίθηκε στα έργα.
Παρά ταύτα όλοι οι ομιλητές την ημέρα της κηδείας του είπαν τα πρέποντα και αισθάνομαι την υποχρέωση και να τους επαινέσω και να τους ευχαριστήσω, αφού πρόβαλαν με τέχνη και πηγαίο επαινετικό λόγο, έναν πολύτιμο συνεργάτη μου.
Αλλά και το πλήθος των ανθρώπων που κατέκλυσε το Ναό και τον αύλιο χώρο του και με ευλάβεια και σεβασμό έδωσε τον τελευταίο ασπασμό, οφείλω να ευχαριστήσω και να επαινέσω και στον καθένα να αποδώσω τον χαρακτηρισμό του «φιλοποίμενος».
Και με την γραφίδα μας εκφράζουμε τον έπαινό μας στον αείμνηστο πατέρα Παναγιώτη και την ευγνωμοσύνη μας για όσα πρόσφερε στην τοπική μας Εκκλησία και στον ευσεβή λαό μας.
Εκφράζουμε επίσης τον έπαινό μας στην καλή και άξια πρεσβυτέρα του, που εστάθηκε κοντά του λαμπάδα αναμμένη και του συμπαραστάθηκε σ΄ όλη την πολυετή εκκλησιαστική διακονία του, με πιστότητα, σοβαρότητα και σπάνιο ήθος, αλλά και στα παιδιά του και τους γαμβρούς του, που τον αγάπησαν χωρίς όρους και όρια και τον ετίμησαν με τον καθαρό λόγο τους, με την υποδειγματική ζωή τους και με την εκδήλωση του σεβασμού και της αγάπης τους πάντοτε μεν, ιδιαίτερα δε κατά τις στιγμές της δοκιμασίας του και της ασθένειάς του.
Κύριος ο Θεός μας να κατατάξει την ψυχή του μετά των αγίων του και να του χαρίσει αντί των επιγείων τα επουράνια, αντί των φθαρτών τα άφθαρτα, αντί των προσκαίρων τα αιώνια και να τον καταστήσει συλλειτουργό Του είς το υπερ-ουράνιον θυσιαστήριόν Του «ώσπερ επι της γής εν τη Εκκλησία του λειτουργόν αυτόν κατέστησε», χαρίζοντας υγεία και μακροημέρευση στην εκλεκτή πρεσβυτέρα του, στα άξια παιδιά του, κόρες και γαμβρούς του και στα ευλογημένα εγγόνια του, που του έδωσαν πολλές χαρές στη ζωή του.

Ο ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ