Ομιλία Θεόδωρου Βερούτη για τη βιώσιμη αστική κινητικότητα στη Σπάρτη

Στις 25-9-2016 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου ,η Ημερίδα που διοργανώθηκε από τους επιστημονικούς και παραγωγικούς Φορείς της πόλης , με θέμα “Βιώσιμη αστική κινητικότητα στην πόλη της Σπάρτης – Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις με πεζοδρόμηση του κέντρου της Σπάρτης – Ανάπτυξη ή Όχι για την πόλη μας”.
Στην Ημερίδα ανέλυσαν το θέμα κορυφαίοι επιστήμονες και ειδικοί από το χώρο της Διοίκησης , που εξυπηρέτησαν το σκοπό της διοργάνωσής της ,τη διαμόρφωση των θέσεων των Φορέων της πόλης επί της μελέτης ” Κυκλοφοριακών παρεμβάσεων στις κεντρικές οδούς της Σπάρτης και λοιπές επηρεαζόμενους οδούς”, που έχει τεθεί από το Δήμο σε δημόσια διαβούλευση μέχρι 30-9-2016.
Οι θέσεις των Φορέων θα εκφρασθούν στη Δημοτική αρχή τις επόμενες ημέρες.

Ακολουθεί η ομιλία του κυρίου Θεόδωρου Βερούτη, εκπροσώπου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας:

Θέλω να ευχαριστήσω τους επιστημονικούς, επαγγελματικούς και παραγωγικούς φορείς της Πόλης μας για την τιμητική πρόσκληση που μας απηύθυναν, προκειμένου να συμμετάσχουμε ως ομιλητές στη σημερινή ημερίδα. Και αποτελεί ιδιαίτερη τιμή τόσο γιατί είναι σημαντικό να απευθύνεσαι από του βήματος σε συμπολίτες σου, για ένα θέμα άμεσα σχετιζόμενο με την καθημερινή κίνηση και διαβίωση στην πόλη, όσο και το να περιλαμβάνεσαι μεταξύ εκλεκτών συνομιλητών όπως είναι οι παρόντες.

2. ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΩΣ ΚΑΛΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΩΝ ΕΡΓΩΝ

Θέλω επίσης να τονίσω ότι θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός της διαβούλευσης που διεξάγεται, για την καλυτέρευση των συνθηκών κινητικότητας στην πόλη μας και αυτό πιστώνεται τόσο στη Δημοτική Αρχή, που άνοιξε το διάλογο, όσο και στους φορείς της πόλης μας και στους ενεργούς συνδημότες μας που ενεργά ενημερώνονται, ενημερώνουν και συμμετέχουν. Για το λόγο αυτό θα μου επιτρέψετε να σταθώ λίγο στο θέμα της διαβούλευσης γενικότερα.
Εκδηλώσεις όπως η σημερινή, αποτελούν καλή πρακτική ενεργού συμμετοχής φορέων και πολιτών στα κοινά, κάτι που άλλωστε νομοθετήθηκε και με τον Καλλικράτη, με τη θεσμοθέτηση των Επιτροπών Διαβούλευσης, ως γνωμοδοτικού οργάνου στην ευχέρεια της Διοίκησης των Δήμων, καθώς και σε σημαντικά θέματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Γενικότερα η πολιτική διαβούλευσης, στοχεύει σύμφωνα με το άρθρο 76 του Ν. 3852/2010, στην ανάπτυξη ενός ουσιαστικού διαλόγου για θέματα:
• αναπτυξιακά,
• τεχνικά,
• προγράμματα δράσης του δήμου και
• θέματα γενικότερου τοπικού ενδιαφέροντος,
σε σχέση με τα προβλήματα που δημιουργούνται και τις αναπτυξιακές ευκαιρίες που υπάρχουν.
Έτσι από την μια, οι δημοτικές αρχές, μπορούν να θέτουν υπό διαβούλευση πολιτικές πρωτοβουλίες, στρατηγικές επιλογές και σχέδια δράσης (ως σενάρια και υποθέσεις), προκειμένου αυτά να διερευνηθούν πριν τεθούν σε εφαρμογή (δηλαδή κάτι σαν “ασφαλής δοκιμή”) ως προς:
– την συμβατότητα της βασικής τους ιδέας σε σχέση με τις τοπικές ανάγκες / επιθυμίες,
– την προτεραιότητά τους σε σχέση με άλλες εναλλακτικές επιλογές και
– την εφικτότητα και πληρότητα των λύσεων που προδιαγράφονται.
Από την πλευρά της, η τοπική κοινωνία δικαιούται να ενημερώνεται και να ανατροφοδοτεί στην δημοτική αρχή, τις απαντήσεις και απόψεις της επ’ αυτών, ενώ παράλληλα να διαβιβάζει και πληροφορίες για τις ανάγκες και τα παράπονά της, καθώς και τις ιδέες και προτάσεις για την αντιμετώπισή τους.
Η άμεση συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση πολιτικών αλλά και στη λήψη αποφάσεων, έχει στον Δυτικό κόσμο κερδίσει έδαφος, αφού είναι προφανές ότι όταν ο πολίτης συμμετέχει ενεργά, αφενός προσδιορίζει άμεσα τις προτεραιότητές του, αφετέρου πιο εύκολα αποδέχεται τις τελικές αποφάσεις.
Πρόσφατα διάβαζα για μια διαδικτυακή πύλη, που δημιουργήθηκε στο Παρίσι στα πλαίσια του προγράμματος «Παρίσι, έξυπνη και βιώσιμη πόλη», το οποίο προτίθεται να μετατρέψει το Παρίσι σε μια «βιώσιμη, συνδεδεμένη και ανοιχτή πόλη». Η διαδικτυακή πύλη ονομάζεται «Madame la Maire, J’ai une idée» (Κυρία Δήμαρχε, έχω μια ιδέα) ο στόχος της οποίας είναι να παρέχει μια κεντρική πλατφόρμα για βοηθήσει τους ανθρώπους να συμβάλουν στην ζωή της πόλης .Έτσι οι κάτοικοι του Παρισιού μπορούν να κάνουν προτάσεις και να μοιράζονται ιδέες σχετικά με το σχεδιασμό των έργων. «Οι ιδέες στη συνέχεια συζητούνται, επαυξάνονται και εμπλουτίζονται σε μια συνεργατική προσέγγιση» αιρετής διοίκησης, τεχνοκρατών και πολιτών, προκειμένου να μετουσιωθούν σε έργα

3. Η ΕΝΤΟΠΙΣΜΕΝΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ.
Από το διάλογο λοιπόν που κι εδώ στην πόλη μας έχει ανοίξει, με αφορμή την υπό διαβούλευση κυκλοφοριακή μελέτη, διαπιστώνω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας συμπολίτης μας πλέον, που να πιστεύει ότι η Σπάρτη δεν χρειάζεται αλλαγές, στη κατεύθυνση της βελτίωσης των συνθηκών αστικής κινητικότητας.
Αλλά και οι Δημοτικές Αρχές έχοντας αφουγκραστεί τις ανάγκες του πολίτη για καλυτέρευση της ποιότητας ζωής του μέσα από τη βελτίωση των συνθηκών που κινείται και διαβιεί στην πόλη, έχουν ευαισθητοποιηθεί σχεδιάζοντας, μελετώντας και σε κάποιες περιπτώσεις υλοποιώντας τοπικές παρεμβάσεις που φιλοδοξούν να λύσουν τα προβλήματα. Ενδεικτικές τέτοιες παρεμβάσεις των τελευταίων ετών, είναι:
– Η ανάπλαση της οδού Λεωνίδου,
– Η ανάπλαση και οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις της πλατείας Δούκα, που ολοκληρώνεται,
– Η διαμόρφωση των κόμβων στη συμβολή των οδών Κων/νου Παλαιολόγου και Πλαταιών,
– Η μονοδρόμηση της οδού Κύπρου,
– Η μερική διάνοιξη της οδού Πλατανιστά,
– Η αποκατάσταση πεζοδρομίων αλλά και η διαμόρφωση νέων σε σημεία της πόλης που δεν υπήρχαν,
Ακόμα και οι πρόσφατες διαγραμμίσεις τύπου «ζέβρα» των διαβάσεων πεζών, παρότι είναι ένα έργο μικρού προϋπολογισμού, έχω την εντύπωση ότι έχει θετικά επιδράσει στην συμπεριφορά μας, ως οδηγών οχημάτων και κατ’ επέκταση στη βελτίωση της κινητικότητάς μας στην πόλη.
Γίνονται λοιπόν τα τελευταία χρόνια αξιόλογες, πλην όμως αποσπασματικές, προσπάθειες προκειμένου βελτιωθεί η κινητικότητα στην πόλη μας.

4. Πρόταση
Εκείνο που εμείς ως Τεχνικό Επιμελητήριο πιστεύουμε πάντως, είναι ότι υπάρχει και η ανάγκη μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής για την αστική κινητικότητα, με ξεκάθαρους στόχους, που θα ανταποκρίνεται στο όραμα μιας πόλης με ταυτότητα, που θα περιγραφεί λεπτομερώς και θα συμφωνηθεί με τους πολίτες. Ένας τέτοιος σχεδιασμός θα πρέπει να εμπεριέχει το συγκερασμό αντικρουόμενων πολλές φορές απαιτήσεων όπως είναι η διατήρηση υψηλού επιπέδου ποιότητας ζωής με παράλληλη δημιουργία ελκυστικού περιβάλλοντος για τις επιχειρήσεις της πόλης, καθιέρωση ήπιας κυκλοφορίας σε ευαίσθητες περιοχές, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να εμποδίζεται η απρόσκοπτη κυκλοφορία αγαθών και ανθρώπων.
Το όραμα για την κινητικότητα στην πόλη μας θα μπορούσε να περιλαμβάνει στοιχεία, όπως:
– χαμηλές ταχύτητες των αυτοκινήτων,
– καθαρό φυσικό περιβάλλον και χαμηλά επίπεδα θορύβου,
– καλαίσθητο οδικό περιβάλλον,
– καλής ποιότητας, καθαρό και τακτικά συντηρούμενο αστικό οδόστρωμα,
– σύγχρονο αστικό εξοπλισμό
– επαρκήκαι αξιόπιστη σήμανση και
– έξυπνα συστήματα πληροφόρησης.
Για την επιτυχία του σχεδίου είναι απαραίτητο να θέσουμε ξεκάθαρα τους στόχους που θέλουμε να επιτύχουμε αφενός για να προσδιορίσουμε τα απαραίτητα μέτρα και τις παρεμβάσεις που πρέπει να υλοποιηθούν, αφετέρου για να μπορούμε να αξιολογούμε ανά πάσα στιγμή την ακολουθούμενη στρατηγική.
Βασικοί άξονες στους οποίους θα μπορούσε να εξειδικευτεί η στρατηγική για την βιώσιμη αστική κινητικότητα στην πόλη μας είναι αυτοί που υιοθέτησε και η ομάδα εργασίας του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ, στις θέσεις που διατύπωσε κατά την διαβούλευση στο κείμενο της Πράσινης Βίβλου και οι οποίες συνοπτικά είναι οι εξής:
– Συνδυασμένος χωροταξικός/πολεοδοµικός και συγκοινωνιακός σχεδιασµός.
Ο συγκοινωνιακός σχεδιασµός υπακούει και καθοδηγείται από την δοµή του αστικού χώρου,εξυπηρετώντας τους στόχους του χωροταξικού/πολεοδοµικού σχεδιασµού, βασιζόµενοςστις αρχές και στους κανόνες του. Κατά συνέπεια, ο συνδυασµένοςχωροταξικός/πολεοδοµικός και συγκοινωνιακός σχεδιασµός είναι βασική αρχή για µιαβιώσιµη πόλη (Αραβαντινός, 2007) .
– Διαχείριση συγκοινωνιακού συστήματος της πόλης.
Υπάρχει απαίτηση για την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για την αποτελεσματική διαχείριση του συγκοινωνιακού συστήματος της πόλης μας. Μια από τις προτεραιότητές μας θα πρέπει να είναι ο εξορθολογισμός της χρήσης των Ι.Χ. αυτοκινήτων. Αυτό όμως, προϋποθέτει τη δημιουργία:
α) Ικανού δικτύου αστικής συγκοινωνίας που θα καλύπτει την ευρύτερη περιοχή της πόλης, καθώς και πολιτική προώθησης της χρήσης της δημόσιας συγκοινωνίας, με βελτιστοποίηση των χρησιμοποιούμενων υποδομών και της λειτουργίας τους.
β) Παράλληλα απαιτείται σχεδιασμός και υλοποίηση ολοκληρωμένης πολιτικής στάθμευσης, η οποία θα δίνει προτεραιότητα στους κατοίκους και στη βραχυχρόνια στάθμευση των επισκεπτών, θα περιλαμβάνει τη δημιουργία νέων χώρων στάθμευσης Ι.Χ. – ιδιαίτερα εκτός του κέντρου – και θα διαχειρίζεται αποτελεσματικά τη λειτουργία της τροφοδοσίας των καταστημάτων.
– Αναπλάσεις που θα ενθαρρύνουν τις ήπιες μορφές μετακίνησης
Για την περαιτέρω αναβάθμιση της ποιότητας ζωής είναι απαραίτητη μια πολιτική αναπλάσεων που θα ενθαρρύνει τις ήπιες μορφές μετακίνησης, αποδίδοντας τον αναγκαίο ωφέλιμο χώρο στους πεζούς και στους ποδηλάτες. Τα βασικότερα μέτρα της πολιτικής αυτής περιλαμβάνουν υποδομές για ήπιες μορφές μετακίνησης, όπως λειτουργικά πεζοδρόμια και πεζοδρόμους, και ποδηλατοδρόμους. Σημαντική παράμετρος της συγκεκριμένης πολιτικής είναι επίσης η τακτική συντήρηση των υποδομών και η επιτήρηση της σωστής λειτουργίας τους, η συστηματική αναβάθμιση των πεζοδρομίων και o ασφαλής διαχωρισμός τους από την κυκλοφορία των οχημάτων, η ανάπτυξη θέσεων στάθμευσης ποδηλάτων και η ανάπτυξη προστατευμένων διαδρομών για ΑμΕΑ.
– Αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας.
Τα οδικά ατυχήματα ιδίως στην ευρύτερη περιοχή της πόλης μας αποτελούν το τελευταίο διάστημα όχι και τόσο σπάνιο φαινόμενο, γεγονός που φανερώνει ότι το πρόβλημα της οδικής ασφάλειας δεν αντιμετωπίζεται σωστά από τους χρήστες της οδού αλλά ούτε και από τις – υποστελεχωμένες είναι αλήθεια – αρμόδιες υπηρεσίες. Το επίπεδο οδικής ασφάλειας μπορεί να βελτιωθεί με την σωστή ενημέρωση των οδηγών, την εστίαση της αστυνόμευσης στις παραβάσεις συμπεριφοράς, όπως είναι η ταχύτητα, η χρήση ζώνης και κράνους και η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ ή με χρήση κινητού τηλεφώνου, με τον εντοπισμό και βελτίωση των επικίνδυνων σημείων στο αστικό οδικό δίκτυο καθώς και με την τακτική συντήρηση του οδικού δικτύου.
– Λήψη περιβαλλοντικών μέτρων
Τέλος, η πέμπτη κατεύθυνση αφορά στην προώθηση τεχνολογιών και μέτρων για το περιβάλλον με στόχους την εξοικονόμηση ενέργειας, τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, και τη διασφάλιση της υγείας.
Στην κατεύθυνση αυτή βέβαια το μεγάλο βάρος ανήκει στην εφαρμογή μιας κεντρικής κυβερνητικής πολιτικής που θα προάγει τεχνολογίες φιλικές προς το περιβάλλον με στόχο την σταδιακή αντικατάσταση του στόλου των οχημάτων με νέα οχήματα χαμηλότερων εκπομπών ρύπων, αλλά και στην καθιέρωση κινήτρων για τη χρησιμοποίηση λιγότερο ρυπογόνων καυσίμων.
Συμπερασματικά, η αποτελεσματικότητα της στρατηγικής, για την προώθηση της βιώσιμης αστικής κινητικότητας, έγκειται στη λήψη μέτρων που θα ικανοποιούν συνδυαστικά τους βασικούς άξονες προτεραιότητας κι όχι την αποσπασματική εφαρμογή τους. Η βιώσιμη αστική κινητικότητα αποτελεί μονόδρομο για την ισόρροπα συνδυασμένη ανάπτυξη της οικονομίας και του επιπέδου διαβίωσης των κατοίκων της πόλης και ως εκ τούτου θα πρέπει να αποτελέσει βασική προτεραιότητα σε ένα νέο σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης της Σπάρτης.

5. Σχέδιο βιώσιμης αστικής κινητικότητας (ΣΒΑΚ)
Για τα σχέδια βιώσιμης αστικής κινητικότητας τα λεγόμενα ΣΒΑΚ, που προωθούνται ευρέως στην Ευρώπη, κυρίως μέσω των στρατηγικών κειμένων της Ε.Ε.: Πράσινη και Λευκή Βίβλος, σίγουρα μπορούν να πουν περισσότερα οι υπόλοιποι ομιλητές.
Επιγραμματικά, το ΣΒΑΚ αποτελεί ένα στρατηγικό εργαλείο, ένα σχέδιο το οποίο στοχεύει στη συνεχή εξυπηρέτηση των αναγκών κινητικότητας ανθρώπων και επιχειρήσεων, όχι μόνο στα όρια της πόλης αλλά και στην ευρύτερη αυτής, περιοχή, με απώτερο σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Βασίζεται στις υφιστάμενες πρακτικές σχεδιασμού και λαμβάνει υπόψη του τις βασικές αρχές της ενοποίησης, τη συμμετοχικής διαδικασίας και της αξιολόγησης.
Ενδεικτικές διαφορές στη φιλοσοφία εκπόνησης των ΣΒΑΚσε σχέση με την παραδοσιακή προσέγγιση Συγκοινωνιακού σχεδιασμού, παρουσιάζονται στον πίνακα που βλέπετε:
Παραδοσιακός Συγκοινωνιακός Σχεδιασμός Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ)
Μηχανοκίνητη Κυκλοφορία ΕΜΦΑΣΗ Άνθρωπος

Κυκλοφοριακή ικανότητα και ταχύτητα ΒΑΣΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
Προσβασιμότητα και Ποιότητα Ζωής
Μέσα μεταφοράς ΕΜΦΑΣΗ Ενιαίος σχεδιασμός λαμβάνοντας υπόψη χρήσεις γης, οικονομική ανάπτυξη, κοινωνικές ανάγκες, περιβαλλοντική ποιότητα και υγεία
Βραχυ-μεσο-πρόθεσμος σχεδιασμός ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ Μακροχρόνιο όραμα
Διοικητικά Όρια ΟΡΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ Λειτουργικά Όρια κυρίως με βάση περιοχές από/προς εργασία
Κυρίως Συγκοινωνιολόγοι Μηχανικοί ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ Διεπιστημονικός σχεδιασμός Έμφαση
Υποδομές ΕΜΦΑΣΗ Συνδυασμός υποδομών, αγορών, υπηρεσιών, πληροφοριών και προώθηση προκειμένου να επιτευχθεί η αποδοτικότερη λύση
Περιορισμένη ανάλυση επιπτώσεων ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ Εκτεταμένη αξιολόγηση επιπτώσεων και διαμόρφωση μιας διαδικασίας μάθησης και βελτίωσης
Εντολές από Αιρετούς και Σχεδιασμός από Ειδικούς ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ Εμπλεκόμενοι Φορείς και πολίτες σχεδιάζουν από κοινού

Πολύ σημαντική παράμετρος στο σχεδιασμό μέσω ΣΒΑΚ αποτελεί η διαφοροποίηση των ορίων μελέτης, που δεν περιορίζονται πλέον στα διοικητικά όρια ενός αστικού κέντρου, αλλά περιλαμβάνουν χωρικά και την ευρύτερη περιφέρεια της πόλης, στο βαθμό που αυτή το επηρεάζει, ως προς τις μετακινήσεις.
Και για να φέρουμε την έννοια αυτή στα μέτρα της πόλης μας, η περιοχή μελέτης ενός ΣΒΑΚ, δεν θα αφορούσε π.χ. μόνο την Κων/νου Παλαιολόγου, αλλά και το Παλαιολόγειο, τον Μυστρά, τις Αμύκλες, κ.λ.π. Γιατί η Σπάρτη είναι η έδρα του Δήμου και του Νομού ολόκληρου με ότι σημαίνει αυτό για τις σταθερές μετακινήσεις που γίνονται από και προς αυτή με σκοπό την εργασία, τον εφοδιασμό, την εκπαίδευση και την αναψυχή και σίγουρα δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα θέματα κινητικότητάς της, περιοριζόμενοι στη μελέτη του κεντρικού δακτυλίου, ούτε ακόμα, ακόμα περιοριζόμενοι στα διοικητικά όρια του σχεδίου πόλης. Για παράδειγμα, μελετώντας και υλοποιώντας έναν ποδηλατόδρομο μόνο στην κεντρική οδό της πόλης στην Κων/νου Παλαιολόγου, δεν λύνεις το πρόβλημα της ποδηλατοκίνησης στην πόλη. Όσοι είναι γονείς με μικρά παιδιά που χρησιμοποιούν ποδήλατο, θα με καταλάβουν, όπως θα με καταλάβουν και οι πολίτες που χρησιμοποιούν συστηματικά το ποδήλατο. Το πρόβλημα της ασφάλειας της ποδηλατοκίνησης ακόμα και σήμερα υφίσταται λιγότερο στην Κ. Παλαιολόγου και περισσότερο, στο πως θα προσεγγίσεις σε αυτή, ή θα οδηγηθείς από το Κέντρο προς δημοφιλείς προορισμούς όπως το Πανεπιστήμιο, οι Αρχαιολογικοί μας χώροι, τα περίχωρα της πόλης, το Διοικητήριο, το πάρκο Γουδέ, το Σαϊνοπούλειο, κ.λ.π.
6. Ενδεικτικά μέτρα στα πλαίσια της διαμόρφωσης ολοκληρωμένης στρατηγικής για βιώσιμη αστική κινητικότητα στην Σπάρτη.
1. Αξιολόγησητων δράσεων που έχουν ήδη υλοποιηθεί στην πόλη στα πλαίσια της αστικής κινητικότητας, όπως πεζοδρομήσεις, μονοδρομήσεις, κόμβοι, κ.λ.π.
2. Επίσπευση των χρονιζόντων θεμάτων υλοποίησης του σχεδίου πόλεως με τις διανοίξεις οδών όπου προβλέπεται.
3. Εφαρμογή του συστήματος ελεγχόμενης στάθμευσης στο κέντρο της πόλης, με μέριμνα για τους μόνιμους κατοίκους.
4. Δρομολόγηση της καθιέρωσης βιώσιμου δικτύου δημόσιας αστικής συγκοινωνίας.
5. Καταγραφή και ανάπλαση– όπου είναι δυνατό– του εγκαταλελειμμένου κτηριακού αποθέματος του Δήμου, ιδιαίτερα του αστικού κέντρου, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, με σκοπό τη βελτίωση της λειτουργίας της πόλης και την αναζήτηση μιας ουσιαστικής αστικής ταυτότητας.
5. Μελέτες αναπλάσεων και δημιουργία οδών ήπιας κυκλοφορίας, σε περιοχές τοποσήμων, όπως είναι οι αρχαιολογικοί χώροι.
6. Αναζήτηση των αστικών κενών του Δήμου με στόχο την μελλοντική αξιοποίηση προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Για παράδειγμα καταγραφή των μη άρτιων και μη οικοδομήσιμων οικοπέδων – στην περίπτωση που υπάρχουν – προκειμένου να απαλλοτριωθούν και να προταθούν για χώρους πρασίνου ή για χώρους στάθμευσης.
7. Μετατροπή των οδών έξω από του χώρους των σχολικών κτηρίων, αλλά και των παιδικών χαρών, σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας.
8. Μελέτη για την υλοποίηση ποδηλατικών διαδρομών προς την ευρύτερη περιφέρεια της πόλης, αλλά και προς σημεία μεγάλου ενδιαφέροντος (αρχαιολογικοί χώροι, Διοικητήριο, πάρκο Γουδέ, κ.λ.π.).
9. Ανάπτυξη προστατευμένων διαδρομών για ΑΜΕΑ.
10. Οργάνωση ενημερωτικών εκδηλώσεων, για την οδική ασφάλεια, σε συνεργασία με την Δ/νση Τροχαίας και τις Λέσχες Αυτοκινήτου και Μοτοσυκλέτας.

7. Προσωπικές σκέψεις:
• Ο δρόμος «Σκούρα – Πυρί» είναι το τελευταίο κομμάτι του οδικού «παζλ» της νέας Εθνικής οδού Τρίπολης – Σπάρτης – Γυθείου και επιτέλους παραδίδεται. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι όταν οι υπερτοπικές κινήσεις αυτής της κατεύθυνσης παραληφθούν από το συγκεκριμένο δρόμο, οι κυκλοφοριακές συνθήκες στο κέντρο της πόλης θα μεταβληθούν σημαντικά.
• Το πρόβλημα στην οδό Κωνσταντίνου Παλαιολόγου είναι περισσότερο θέμα «παραβατικότητας» και αισθητικής υποβάθμισης, παρά κυκλοφοριακού κορεσμού. Η κατάσταση αν δεν διπλο – σταθμεύαμε, δεν αραδιάζαμε καρέκλες στο οδόστρωμα για να κρατήσουμε θέσεις στάθμευσης, δεν παρκάραμε στις γωνίες και στις διαβάσεις πεζών και ΑΜΕΑ και τηρούσαμε τον κανονισμό κοινοχρήστων χώρων, θα ήταν πολύ καλύτερη. Ήρθε και η ασθένεια των φοινίκων και μας αποτελείωσε…
• Οι πεζοδρομήσεις που κρίνονται επιτυχημένες στη Σπάρτη, με βάση την εμπορικότητα των οδών και την κίνησή που απέκτησαν ή διατήρησαν, είναι αυτές κατά τις οποίες μικρά τμήματα των οδών «προσαρτήθηκαν», επεκτείνοντας πλατείες. Τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν οι δρόμοι Γκορτσολόγου, Ευαγγελιστρίας γύρωθεν της Κεντρικής Πλατείας, η οδός Κλεομβρότου από Κων/νου Παλαιολόγου έως Αγίου Νίκωνος, που συνενώθηκε με το πάρκο του ΟΤΕ, η οδός Διηνέκους, που «προσαρτήθηκε» στην πλατεία του «τάφου του Λεωνίδα».
8. Συμπέρασμα
Οι αποφάσεις και η συμπεριφορά των πολιτών, ασκούν ισχυρή επιρροή στην επιτυχία οποιουδήποτε τοπικού σχεδίου ή πλαισίου δράσης. Σε ότι αφορά τη βιώσιμη αστική κινητικότητα και την διαβίωσή μας στην πόλη, θα πρέπει να δημιουργηθούν και να είναι διαθέσιμες οι υποδομές εκείνες, που θα μας επιτρέπουν να επιλέγουμε κάθε φορά αν θα περπατήσουμε, θα χρησιμοποιήσουμε ποδήλατο, λεωφορείο ή το αυτοκίνητό μας. Με πλήρη όμως συνειδητοποίηση των περιβαλλοντικών συνεπειών των ενεργειών μας και της επίδρασής τους στη στρατηγική για την επίτευξη υψηλής ποιότητας ζωής και υγιούς αστικού περιβάλλοντος.